V
Appearance
Haec pagina de littera et numero Romano narrat. Ut de anno legas, vide 5. Ut de numero legas, vide Quinque.
V (u consonans[1][2] ['uː 'kɔ̃sɔnɑ̃s] appellate vau[1] ['vau̯/'βau̯] vel ve[3] ['veː/'βeː] subs.) est vicesima littera alphabeti Latini, inter Romanos antiquos, ac prima secundave et vicesima littera alphabetorum posteriorum.
De pronuntiatione
[recensere | fontem recensere]In Latinitate antiqua grandibus tantum litteris scriptum est. Itaque in verbis Latinis pronuntiandis <V> significabat
- brevem vocalem posteriorem altam rotundatam [u], sicut <DOMVS> [domus] in nominativo singulari domus;
- longam vocalem posteriorem altam rotundatam [u:], sicut <DOMVS> [domu:s] in genetivo singulari aut in nominativo accusativove plurali domus;
- semivocalem posteriorem [w], sicut <VOS> [wo:s], <LAVAT> [lawat], <AVRIS> [awris], etc.[4]
Distinctiones illae phoneticae, quamquam a grammaticis notae, scriptura non fiebant, antequam saeculo XV <u> littera ("ve vocalis") ante <v> litteram in ordinem alphabeticum addita est.
Sigla usitata
[recensere | fontem recensere]Nexus interni
Notae
[recensere | fontem recensere]- 1 2 Cf. versionem Latinam vocabuli Theodisci V apud Lucusaltianum, Petrum (2025). Lexicon Latinum Hodiernum Lucusaltianum: Tom. VII, U–Z (ed. XXV) [PDF]. Lentiae: Petrus Lucusaltianus. p. 87.
- ↑ Allen 1978: 114.
- ↑
Fons nominis Latini desideratur (addito fonte, hanc formulam remove). - ↑ Nigidius Figulus apud Gell. 10.4.4; Allen 1988: 41.
Bibliographia
[recensere | fontem recensere]Nexus externi
[recensere | fontem recensere]- Michael Everson, The Alphabets of Europe.
| Vide V in Victionario. |
Scriptura Latina: series paginarum brevium
