Nationalis Trames Scaenicus Appalachianus

E Vicipaedia
(Redirectum de Trames Appalachianus)
Situs Tramitis Appalachiani in Civitatibus Foederatis Americae

Nationalis Trames Scaenicus Appalachianus[1] (Anglice: Appalachian National Scenic Trail), saepissime Trames Appalachianus appellatus, est denotatum iter pedestre in Civitatibus Foederatis orientalibus, quod inter Montem Springer in Georgia et Montem Katahdin in Cenomannica patet.[2] Iter est circa 3510 km (2181 milia peduum) longum. Omnis transit trames civitates Georgiam, Carolinam Septentrionalem, Tennesiam, Virginiam, Virginiam Occidentalem, Terram Mariae, Pennsilvaniam, Novam Caesaream, Novum Eboracum, Connecticutam, Massachusettam, Montem Viridem, Novam Hantoniam, et Cenomannicam.

Domus nuntiorum Boiling Springs in vico Pennsilvaniae

Iter a circa triginta sodalitatibus tramitis multisque consortionibus conservatur,[3] atque a Nationali Vivariorum Ministerio (National Park Service) et Conservantia Tramitis Appalachiani (Appalachian Trail Conservancy) sine lucro administratur.[4][5] Plurimum tramitis in vastitate silvestri iacet, sed aliquae partes oppida viasque stratas peragrant et flumina transeunt.

Tramiti Appalachiano insigniter sunt multi ambulatores (hikers), quorum nonnulli, perambulatores (thru-hikers) appellati, omnem tramitem tempore uno peragrare conantur. Multi libri, memoriae scriptae, situs interretialies, et sodalitates fanaticorum huic consectationi dicantur.

Additamentum haud sollemni more, Trames Appalachianus inter Civitates (International Appalachian Trail) appellatum, ad septentriones in Canadam pergit, usque ad finem montium perpetuorum, ubi iter Oceanum Atlanticum ingreditur.

Trames Appalachianus, Trames Divisionis Continentalis (Continental Divide Trail), et Trames Cristae Pacificae (Pacific Crest Trail) una sunt "triplex ambulationis longinquae corona" in Civitatibus Foederatis.[6][7]

Flora et fauna[recensere | fontem recensere]

In Tramite Appalachiano habitant nonnulla milia plantarum animaliumque specierum, circa duobus milibus speciebus distinctis, raris, minatis,? periclitatis, et sensilibus comprehensis.[3]

Animalia[recensere | fontem recensere]

Ursus americanus, unus ex maximis animalibus quae circa Tramitem Appalachianum habitant.

Ursus americanus est maximum carnivorum quod secundum tramitem videri potest, qui omnes Montium Appalachianorum regiones habitat.[8] Concursiones autem sunt rari; concursus, rarius.[9] Alia pericula sunt serpentes venenosi, praecipue Crotalus horridus orientalis et Agkistrodon contortrix, qui secundum tramitem sunt res quotidianae. Ambo serpentes usitate in siccioribus et saxosioribus tramitis partibus inveniuntur; geographica agkistrodontis distributio ad septentriones usque ad fines Novae Caesareae Novique Eboraci extendit, sed crotali usitate secundum tramite in Connecticuta inveniuntur, et ad septentriones in Nova Hantonia observantur, quamquam raro.[10] Alia fauna maiora sunt Odocoileus virginianus ;[11] Cervus canadensis, iterum in Magnos Montes Fumosos introductus; et Alces alces, quae ad meridiem Massachusettae non habitant, sed usitatius in Nova Anglia septentrionali videntur.[10]

Perennes plurimis ambulatoribus, pestes secundum tramitem sunt mures, qui perfugia ambulatorum habitant, atque arachnida et insecta, quae ixodoidea, culicidas, simuliidasque comprehendunt.

Navigatio[recensere | fontem recensere]

Omnem per longitudinem, Trames Appalachianus albis signis pictis (paint blazes) 5 × 15 cm (2 × 6 uncia) designatur. Deverticula quae ad perfugia, locos conspectuum, et parking lots? ducunt signis formae similibus sed colore caeruleo utuntur. Aliquae tramitis partes metallica signa scutulata olim adhibebant, quorum pauca supersunt.

Notae[recensere | fontem recensere]

  1. Haec appellatio a Vicipaediano e lingua indigena in sermonem Latinum conversa est. Extra Vicipaediam huius locutionis testificatio vix inveniri potest.
  2. Gailey, Chris (2006). "Appalachian Trail FAQs" Outdoors.org (accessum 16 Septembris 2006).
  3. 3.0 3.1 A.T. Essentials" AppalachianTrail.org (accessed September 12, 2006).
  4. "A Fork in the Trail," Audubon 87(1):140–141, Ianuario 1985.
  5. Peter Applebome, "A Jolt of Energy for a Much Trod-Upon Trail," New York Times, 31 Maii 2010, p. 14.
  6. "Nimblewill Nomad Receives Triple Crown Award". International Appalachian Trail 
  7. Adams, Glenn (October 27, 2001). "Hiker Achieves 'Triple Crown'". Washington Post 
  8. Wingfoot "Black Bears on the Appalachian Trail" apud TrailPlace.com (accessum 14 Septembris 2006).
  9. Bear sightings on the Trail.
  10. 10.0 10.1 Appalachian Trail Conservancy Wildlife FAQ
  11. Bess Zarafonitis Stroh, "Colorful climbs," National Parks 72(9/10):34–37, September-October 1998.

Haec stipula ad geographiam spectat. Amplifica, si potes!