Rhesus (rex Thracum)
(Redirectum de Rhesus)
In Iliade Rhesus, Eionaei filius, est rex Thracum qui ultimo anno belli Troiani Priamo auxilio venit. At ipsa nocte qua advenit a captivo proditus est et a Diomede in somno occisus et eius splendidi equi ab Ulixe rapti sunt. Tragoedia Euripidi olim attributa et Rhesus inscripta ex illa fabula ducta est[1].
In fabulis posterioribus nobiliorem genealogiam accepit ut qui filius fluminis Strymonis et unius e Musis habebatur. Fuerunt etiam qui narrarent si equi Rhesi Xanthi aquam bibissent ex fatorum decretis Troiam captum non iri[2]. Haec sunt Vergilii verbaː
Nec procul hinc Rhesi niveis tentoria velis adgnoscit lacrimans, primo quae prodita somno Tydides multa vastabat caede cruentus, ardentisque avertit equos in castra, prius quam pabula gustassent Troiae Xanthumque bibissent.[3]
Arganthonem Rhesus amavit, si Asclepiadi Myrleano a Parthenio citato credimus.
Notae[recensere | fontem recensere]
Fontes[recensere | fontem recensere]
- Apollodori bibliotheca I.3.4.
- Aeneis I.469-473
- Cicero, De natura deorum III.45
- Hyginus, Fabulae 113.
- Ilias X.435-441 et 469-525
- Vergilius Georgica IV.462.
Plura legere si cupis[recensere | fontem recensere]
- Bernard Fenik, « Iliad X» and the « Rhesus ». The Myth, Bruxellis, Latomus, 1964. Recensio critica Altera recensio critica Tertia recensio critica
- Walter Leaf, "Rhesos of Thrace", Journal of Hellenic Studies, 1915ː 1-11.
- A. Morard, Note sur le chant X de l'Iliade, Bulletin de l'Association Guillaume Budé,1963ː 385-403