Quercus falcata
Quercus falcata est arbor Lobatarum, sectionis quercuum rubrarum generis Quercus, in Civitatibus Foederatis septentrionalibus orientalibusque endemica. Habitat in sitibus siccis arenosisve a Novo Eboraco meridiano (Insula Longa) meridiem versus ad Floridam mediam et occidentem versus ad Missuriam meridianam Texiamque orientalem.
Planta est arbor magnitudine media, decidua, ad 25–30 m alta, raro 35–38 m (specimina in silva culta), trunco ad 1.5 m lato, corona capite lato summo rotundo. Folia sunt 10–30 cm longa et 6–16 cm lata, 3–5 lobis acutissimis, saepe curvatis, apice setosa, medio lobo longo et angusto; parvus numerus loborum longorum angustorum est pro diagnosi. Fundamentum folii est distincte rotundum in formam campanulae invertae saepe inaequalis. Folia sunt atroviridia et nitida supra, rubiginosa et pilosa infra, plerumque secundum costam et venaturam. Semen est glans brevis, 9–16 mm longa, testacea clara; glans fine suae temporis alteri maturescit. Cortex est atrofumosus, cristis angustis non profundis.
Nexus externi
[recensere | fontem recensere]
|
Vicimedia Communia plura habent quae ad Quercum falcatam spectant. |
|
Situs scientifici: Tropicos • GRIN • ITIS • Plant List • NCBI • Biodiversity • Encyclopedia of Life • Plant Name Index • IUCN Red List • "Quercus falcata" apud Plants for a Future • Flora of North America • USDA Plants Database |
- Arbores Alabamae
- Arbores Texiae
- Arbores Carolinae Meridianae
- Arbores Carolinae Septentrionalis
- Arbores Ludovicianae
- Arbores Arkansiae
- Arbores Delavariae
- Arbores Floridae
- Arbores Georgiae (civitas CFA)
- Arbores Illinoesiae
- Arbores Indianae
- Arbores Kentukiae
- Arbores Missuriae
- Arbores Mississippiae
- Arbores Novae Caesareae
- Arbores Oclahomae
- Arbores Ohii
- Arbores Tennesiae
- Arbores Terrae Mariae
- Arbores Virginiae
- Arbores Virginiae Occidentalis
- Species plantarum
- Quercus
- Taxa Michaux