Patronus
![]() |
Haec commentatio vicificanda est ut rationibus qualitatis propositis obtemperet. |
Romanorum temporibus[recensere | fontem recensere]
Apud antiquos Romanos patronus erat consularis vir optimo genere natus qui auxilium ferebat municipiis et hominibus qui ei magistratus petenti favebant e clientes vocabantur. Iuvenalis poeta sibi vitam parabat inserviens clientis more nonnullis amplissimis patronis. Exempli gratia, Caius Plinius Caecilius Secundus vel Plinius minor municipii Tiferni Tiberini erat.
Ecclesiae Catholicae temporibus[recensere | fontem recensere]
Posteaquam res publica ad Christianam fidem se dedit, civitates sanctum quondam virum vel mulierem sui patronum vel patronam appellabant. Exempli gratia, Mediolani patronus vocatus est Ambrosius episcopus.
Nexus interni
![]() |
Haec pagina est stipula. Amplifica, si potes! |