Functio iniectiva

E Vicipaedia

Functio iniectiva[1] est functio cui proprietas sequens est: per eam omnia elementa copiae B maxime singulis elementis copiae A attribuuntur (igitur cuique elemento e copia B unum aut nullum elementum ex A est). Exactius:

Biiectivae casus specialis functionum iniectivarum sunt, nam hae et iniectivae et superiectivae? sunt.

Aliquot exempla[recensere | fontem recensere]

Functiones lineares[recensere | fontem recensere]

Omnes functiones lineares , praeter constantes, non solum iniectivae, sed etiam biiectivae sunt.

Si autem A vel B copiam numerorum realium non aequant, functio non semper biiectiva est; exempli gratia, solum iniectiva neque biiectiva est.

Functiones quadraticae[recensere | fontem recensere]

Functio quadratica biiectiva esse potest, sed sunt etiam tales functiones ne iniectivae quidem.

Exempli gratia, biiectiva est casu , iniectiva casu , neutra si . Hoc exemplum bene demonstrat functiones aequalis aequationis non prorsus semper ipsas aequales esse, quod copiae A et B eas etiam constituunt.

Exemplum non mathematicum[recensere | fontem recensere]

Functio f homini matrem eius attribuat. A copia omnium hominum primogenitorum, B ea omnium hominum femininorum sit. Quod omni homini una mater, sed non omnis homo femininus ipse mater est, functio data iniectiva neque biiectiva est.

Nexus interni

  1. Fons nominis Latini desideratur (addito fonte, hanc formulam remove)