Bertrandus Russell

E Vicipaedia
Wikidata Bertrandus Russell
Res apud Vicidata repertae:
Bertrandus Russell: imago
Bertrandus Russell: imago
Bertrandus Russell: subscriptio
Bertrandus Russell: subscriptio
Nativitas: 18 Maii 1872; Trellech
Obitus: 2 Februarii 1970; Plas Penrhyn, Penrhyndeudraeth
Patria: Britanniarum Regnum, Britanniarum Regnum
Nomen nativum: Bertrand Arthur William Russell

Familia

Genitores: John Russell, Viscount Amberley; Katharine Russell, Viscountess Amberley
Coniunx: Alys Pearsall Smith, Dora Russell, Patricia Russell, Countess Russell, Edith Finch Russell
Proles: Conrad Russell, 5th Earl Russell, John Russell, 4th Earl Russell, Katharine Tait, Lady Harriet Russell

Bertrandus Arthurus Gulielmus Russell, tertius comes Russell (natus in vico Trellech Monemutensis comitatus die 18 Maii 1872; mortuus Penrhyndeudraeth Merionethensis die 2 Februarii 1970), alumnus Collegii Trinitatis apud Cantabrigienses, fuit polymathes, philosophus, logicus, mathematicus, historicus, scriptor, criticus socialis, activista politica, laureatus Nobelianus Britannicus.[1][2] Qui se liberalem, socialistam, pacifistam semper habuit, quamquam aliquando dixit se ob eius ingenium scepticum "numquam ullas harum rerum sensu profundo fuisse."[3][4] In Regalem Societatem Londiniensem cooptatus est.[5]

De vita[recensere | fontem recensere]

Russell anno aetatis suae quarto.
Pembroke Lodge, domus puerilis.
Scholasticus in Collegio Trinitatis apud Cantabrigienses anno 1893.
Prima pagina Principiorum Mathematicorum.

Eius sponsor atheisticus fuit Ioannes Stuart Mill.[6] 

Rebellationem Britannicorum saeculo vicesimo ineunte contra idealismum duxit. Unus ex conditoribus analyticae philosophiae habetur cum praedecessoribus Gottlob Frege et Ludovico Wittgenstein. Unus e maximis saeculi vicesimi logicis[7] putatur. Principia Mathematica scripsit, conatum mathematicum in dialectica fundatum.

Eius opusculum philosophicum "De Denotatione" formulam philosophicam[8] consideratur. Eius scripta magnam auctoritatem habent in dialectica, mathematica, theoria copiarum, linguistica, et philosophia, praesertim in philosophia linguae, epistemologia, et metaphysicis.

Russell strenue bella opposuit atque commercium illimitatum, imperialismum et idealismum[9] suasit. Russell ad carcerem missus est quod in Bello Mundiale Primo militare recusavit. Etiam contra Bellum Indosinense II et bombam atomicam opposuit. Cogitatio sua erat agnosticismi vel atheismi.

Russell sodales Regalis Societatis Londiniensis fuit; in eam anno millesimo nongentesimo octavo cooptatus est. Anno millesimo nongentesimo quinquagesimo, Russell Nobeliano Litterarum Praemio coronatus est, "propter varia significantiaque scripta eius, in quibus ideas humanitarias et libertatem sentiendi defendit".[10]

Primus minister Ioannes Russell fuit Bertrandi Russell avus.

Nexus interni

Notae[recensere | fontem recensere]

  1. The Life of Bertrand Russell. Knopf. 1976. p. 119. ISBN 978-0-394-49059-5 .
  2. Stanford Encyclopedia of Philosophy, "Bertrand Russell", 1 Maii 2003.
  3. Anglice "never been any of these things, in any profound sense."
  4. Bertrand Russell (1998). Autobiography. p. 260. ISBN 978-0-415-18985-9 .
  5. Kreisel, G. (1973). "Bertrand Arthur William Russell, Earl Russell. 1872–1970". Biographical Memoirs of Fellows of the Royal Society 19: 583–620 
  6. Russell, Bertrand and Perkins, Ray (ed.) Yours faithfully, Bertrand Russell. Open Court Publishing, 2001, p. 4.
  7. Stanford Encyclopedia of Philosophy, "Bertrand Russell" May 2003.
  8. Ludlow 2008.
  9. Rempel 1979.
  10. The Nobel Foundation (1950), Bertrand Russell: The Nobel Prize in Literature 1950: ""in recognition of his varied and significant writings in which he champions humanitarian ideals and freedom of thought".

Fontes[recensere | fontem recensere]

Primarii fontes[recensere | fontem recensere]

  • 1900. "Sur la logique des relations avec des applications à la théorie des séries." Rivista di matematica 7: 115–48.
  • 1901. "On the Notion of Order." Mind (n.s.) 10: 35–51.
  • 1902. (Cum Alfredo North Whitehead), "On Cardinal Numbers." American Journal of Mathematics 24: 367–84.
  • 1948. "Authority and the Individual." BBC Reith Lectures. Sex acroases radiophonicae in BBC Home Service Decembri 1948 emissae. BBC Reith Lectures.

Secondarii fontes[recensere | fontem recensere]

  • Crosslet, John Newsome. 1973. A Note on Cantor's Theorem and Russell's Paradox. Australian Journal of Philosophy 51: 70–71.
  • Grattan-Guinness, Ivor. 2000. The Search for Mathematical Roots 1870–1940. Princeton: Princeton University Press.
  • Ryan, Alan. 1981. Bertrand Russell: A Political Life. Novi Eboraci: Oxford University Press.

Bibliographia addita[recensere | fontem recensere]

De philosophia Russelliana[recensere | fontem recensere]

  • Ayer, A. J. 1972. Russell. Londinii: Fontana. ISBN 0-00-632965-9.
  • Eames, Elizabeth Ramsden. 1969. Bertrand Russell's Theory of Knowledge. Londinii: George Allen and Unwin. OCLC 488496910.
  • Green, Celia. 2003. The Lost Cause: Causation and the Mind-Body Problem. Oxoniae: Oxford Forum. ISBN 0-9536772-1-4. De causalitate.
  • Grayling, A. C. 2002. Russell: A Very Short Introduction. Oxoniae: Oxford University.
  • Griffin, Nicholas. 1991. Russell's Idealist Apprenticeship. Oxoniae: Oxford University Press.
  • Irvine, A. D. ,ed. 1999. Bertrand Russell: Critical Assessments. 4 vol. Londinii: Routledge
  • Ludlow, Peter. 2008. "Descriptions." The Stanford Encyclopedia of Philosophy, ed. Edward N. Zalta.
  • Potter, Michael K. 2006. Bertrand Russell's Ethics. Bristolii: Thoemmes Continuum
  • Rempel, Richard. 1979. "From Imperialism to Free Trade: Conturat, Halevy, and Russell's First Crusade." Journal of the History of Ideas 40 (3): 423-43.
  • Schilpp, P. A., ed. 1944. The Philosophy of Bertrand Russell. Evanstoniae et Sicagi: Northwestern University.
  • Slater, John. 1994. Bertrand Russell. Bristolii: Thoemmes Press.

De vita Russelliana[recensere | fontem recensere]

  • Ayer, A. J. 1972. Bertrand Russell. Novi Eboraci: Viking Press. Reimpressus Londinii: University of Chicago Press, 1988, ISBN 0-226-03343-0.
  • Clark, Ronald W. 1975. The Life of Bertrand Russell. Londinii: Jonathan Cape. ISBN 0-394-49059-2.
  • Clark, Ronald W. 1981. Bertrand Russell and His World. Londinii: Thames & Hudson. ISBN 0-500-13070-1.
  • Crawshay-Williams, Rupeet. 1970. Russell Remembered. Londinii: Oxford University Press.
  • Lewis, John. 1968. Bertrand Russell: Philosopher and Humanist. Londinii: Lawerence & Wishart.
  • Monk, Ray. 1997. Bertrand Russell, vol 1: The Spirit of Solitude. Novi Eboraci: Routledge. ISBN 0-09-973131-2.
  • Monk, Ray. 2001. Bertrand Russell, vol 2: The Ghost of Madness, 1921–1970. Novi Eboraci: Routledge. ISBN 0-09-927275-X.
  • Moorehead, Caroline. 1993. Bertrand Russell: A Life. Novi Eboraci: Viking. ISBN 0-670-85008-X.
  • Santayana, George. 1968. "Bertrand Russell." In Selected Writings of George Santayana, ed. Norman Henfrey, 1: 326–29. Cantabrigiae: Cambridge University Press.
  • Stone, Peter, et al. 2017. Bertrand Russell's Life and Legacy. Wilmingtoniae: Vernon Press.
  • Tait, Katharine. 1975. My Father Bertrand Russell. Novi Eboraci: Thoemmes Press.
  • Wood. Alan. 1957. Bertrand Russell: The Passionate Sceptic. Londinii: George Allen & Unwin.

Nexus externi[recensere | fontem recensere]

Vicimedia Communia plura habent quae ad Bertrandum Russell spectant.