America Britannica
America Anglica, et deinde America Britannica, fuit territoria Anglica et deinde Britannica in America Septentrionali (Bermuda non exclusa), America Media, Mari Caribico, et Guyana a 1607 ad 1783 sita. Coloniae Britannicae in America Septentrionali sitae America Britannica et Indi Occidentales Britannici usque ad 1776 rite appellatae sunt, cum Tredecim Coloniae Britannicae secundum oram Atlanticum sitae libertatem declararent et Civitates Foederatas Americae crearent.[1] Ex quo nomen America Septentrionalis Britannica (vel, simpliciter sed non semper, Canada) ad describendum reliquum possessionum continentalium Britannicarum in America Septentrionali adhibitum est. Nomen America Septentrionalis Britannica haud sollemni more anno 1783 adhibitum est, sed rarum fuit ante Relatum Rerum Americae Septentrionalis Britannicae (1839), Relatum Dunelmense appellatum.
Magnae terrae in dicionem Britanniae post Foedeus Lutetiense redactae sunt, quod societatem Britanniae in Bello Septem Annorum finivit. Bello Libertatis Americano anno 1775 non iam conflato, Imperium Britannicum in viginti coloniis ad septentriones et orientem Novae Hispaniae (hodiernae regionum Mexici et Civitatum Foederatarum Occidentalium) patentibus consistit. Florida Orientalis et Florida Occidentalis Hispaniae per Foedus Lutetiense anni 1783, quod Res Novas Americanas composuit, et tum Civitatibus Foederatis ab Hispania anno 1819 concessae sunt. Omnes praeter unam ex Britannicis Americae Septentrionalis coloniis, Indis Occidentalibus Britannicis exceptis, se a 1867 ad 1873 coniuxerunt, Dominionem Canadam creantes, cui Dominio Terrae Novae se anno 1949 coniunxit.
Index coloniarum anno 1775[recensere | fontem recensere]
Fuerunt viginti coloniae Britannici in America Septentrionali anno 1775[2]:
1. Tredecim Coloniae quae tandem primas civitates Civitatum Foederatarum Americae factae sunt:
- Coloniae Meridianae (Virginia et Terra Mariae in Colonias Chesapeacas digeri possunt):
2. Alis coloniae et territoria Britannica (in dicione Britannica ex 1763 ) quae deinde Hispaniae (Floridae) vel Civitatibus Foederatis (Reservatio Indorum ex 1783) concessa sunt; quae omnia tanden partes Civitatum Foederatarum facta sunt:
- Provincia Florida Orientalis
- Provincia Florida Occidentalis
- Reservatio Indorum
3. Coloniae et territoria Britannicae quae tandem partes Canada facta sunt:
Index coloniarum anno 1783[recensere | fontem recensere]
Coloniae in dicione Imperii Britannici ex 1783 manentes:
- Divisiones Coloniae Insularum Vento Immunium:
- Aliae possessions in Indis Occidentalibus Britannicis:
- Colonia Insulae Bahamenses
- Colonia Bermuda
- Insula Barbata
- Insula Granata
- Insula Sancti Vincentii (a Granata anno 1776 separata)
- Insula Tabacum (a Granata anno 1768 separata)
- Insula Dominica (a Granata anno 1770 separata)
Nexus interni
- Colonizatio Americarum Britannica
- Evolutio Imperii Britannici
- Imperium Britannicum
- Indi Occidentales Britannici
Notae[recensere | fontem recensere]
- ↑ Thomas Ieffersonius, A Summary View of the Rights of British America.
- ↑ Museum of the American Revolution, and the American Revolution[nexus deficit].
Bibliographia[recensere | fontem recensere]
- Charles II Granted Rhode Island New Charter.
- Greene, Jack P., et J. R. Pole. 1984. Colonial British America: Essays in the New History of the Early Modern Era. Baltimorae: Johns Hopkins University Press.
- Rhode Island Royal Charter of 1663.
- Speck, William Arthur. 1985. British America, 1607–1763. Durhamiae: British Association for American Studies. ISBN 0946488053.