Ala (exercitus)
Vide etiam paginam discretivam: Ala (discretiva)
.jpg)
Ala (-ae, f.) fuit pars exercitus Romani, quae variis temporibus varia valebat.
Historia[recensere | fontem recensere]
In libera re publica Romana (annis 338–88 a.C.n.), vocabulum ala copias e sociis conscriptis significabat, quae in lateribus legionis Romanae positae erant. Unde nomen quoniam et in ave alae utroque corporis latere sitae sunt. Ibi plerumque equites collocabantur ut hostium aciem circumire possent. Exercitus consularis e duabus legionibus civium Romanorum et duabus sociorum alis constare solebat. Alae plures milites equitesque erant quam legioni (fere 5400 milites et 900 equites in ala, 4500 milites et 300 equites in legione Romana).[1]
Ala temporis Imperii Romani grex equitum ad auxilia pertinens erat. Alae quingenariae erant 500 equites in sedecim turmas triginta duorum militum divisi, inter quos et vexilifer. Alae milliariae erant fere mille equites in viginti duas turmas quadraginta duorum militum divisi. Cum essent multae alae quingenariae (fere octoginta), alae milliariae erant paucae, numquam plus quam septem. His praefectus praeerat.
Notae[recensere | fontem recensere]
- ↑ Phang, Sara E. et alii (2016), Conflict in Ancient Greece and Rome: The Definitive Political, Social, and Military Encyclopedia (ABC-CLIO. ISBN 9781610690201).
Bibliographia[recensere | fontem recensere]
- Cichorius, Conrad (1893). Ala 2. In: Paulys Realencyclopädie der classischen Altertumswissenschaft. Vol. I,1, Stuttgardiae, Col. 1224–1270.
- Junkelmann, Marcus (1991). Die Reiter Roms. Teil 2. Der militärische Einsatz. Moguntiaci, ISBN 3-8053-1139-7.
- Junkelmann, Marcus (1992): Die Reiter Roms. Teil 3. Zubehör, Reitweise, Bewaffnung. Moguntiaci, ISBN 3-8053-1288-1.
- Spaul, John E. H. (1994). Ala². The Auxiliary Cavalry Units of the Pre-Diocletianic Imperial Roman Army.Andover, ISBN 0-9525062-0-3.