Anisoptera

E Vicipaedia

Classis : Insecta 
Subclassis : Pterygota 
Infraclassis : Palaeoptera (disputata) 
Superordo : Odonatoptera 
Ordo : Odonata 
Subordo : Anisoptera 
Selys, 1854[1]
   
Palaeontologia
Carboniferous–recent
Expression error: Unexpected < operator.

Expression error: Unexpected < operator.

Anisoptera (a vocabulis Graecis ἄνισος 'inaequalis' + πτερόν 'ala'[2]) sunt unus ex binis subordinibus insectorum ordinis Odonatorum. Zygopteris, insectis alius ordinis Odonatorum, similes sunt, quamquam maiora, corporibus gravioribus, et multae species requiescentes alas procul a corpore tollunt, zygopteris enim dissimilia, quae alas iuxta corpus plicare solent.

Phylogenia[recensere | fontem recensere]

Anisoptera et eorum cognati sunt grex antiquus. Veterrima fossilia Protodonata repraesentant, ex Carbonifero superiori, abhinc annorum 326 million in Europa, qui grex Meganeuropsim permianam comprehendit, maximum insectum quod umquam vixit, ex Permiano ineunte, cui erat latitudo alarum circiter 750 millimetra.[3]

Anisoptera

Gomphidae





Austropetaliidae



Aeshnoidea



Petaluridae





Macromiidae






Libelluloidea

Neopetaliidae



Cordulegastridae




Libellulidae



"Corduliidae" [non cladus]




Synthemistidae




Chlorogomphidae







Distributio et diversitas[recensere | fontem recensere]

Circiter 3012 species anisopterorum anno 2010 descriptae sunt, quae in 348 genera in 11 familiis digerebantur. Distributio diversitatis intra regiones biogeographicas infra perscribuntur.[4]

Familia Orientales Neotropica Australasia Afrotropica Palaearctica Nearctica Oceania Mundus
Aeshnidae 149 129 78 44 58 40 13 456
Austropetaliidae 7 4 11
Petaluridae 1 6 1 2 10
Gomphidae 364 277 42 152 127 101 980
Chlorogomphidae 46 5 47
Cordulegastridae 23 1 18 46
Neopetaliidae 1 1
Corduliidae 23 20 33 6 18 51 12 154
Libellulidae 192 354 184 251 120 105 31 1037
Macromiidae 50 2 17 37 7 10 125
Synthemistidae 37 9 46
Incertae sedis 37 24 21 15 2 99

Notae[recensere | fontem recensere]

Meganeura monyi, praegrandis Carboniferi superioris proavus, latitudinem alarum circiter 680 millimetra attigit.[5] Museum Tolosanum.
Mesurupetala, anisopterum ex Iurassico exeunte (aevo Tithoniano) in calce generis Solnhofen in Germania.
Nonnullae Pantalae flavescentes per earum migrationem.
  1. Selys-Longchamps, E. (1854). Monographie des caloptérygines. t.9e. Brussels and Leipzig: C. Muquardt. pp. 1–291 [1–2] 
  2. Quia ala posterior alae anteriori latior est.
  3. Resh, Vincent H.; Cardé, Ring T. (22 July 2009). Encyclopedia of Insects. Academic Press. p. 722. ISBN 978-0-08-092090-0 .
  4. Suhling, F.; Sahlén, G.; Gorb, S.; Kalkman, V.J.; Dijkstra, K-D.B.; van Tol, J. (2015). "Order Odonata". In Thorp, James; Rogers, D. Christopher. Ecology and general biology. Thorp and Covich's Freshwater Invertebrates (4 ed.). Academic Press. pp. 893–932. ISBN 9780123850263 .
  5. The Biology of Dragonflies. CUP Archive. 2018-10-13. p. 324 .

Bibliographia[recensere | fontem recensere]

Nexus interni

Nexus externi[recensere | fontem recensere]

Situs scientifici:  • ITIS • NCBI • Biodiversity • Encyclopedia of Life • WoRMS: Marine Species
Vicimedia Communia plura habent quae ad anisoptera spectant.
Vide "anisoptera" apud Vicispecies.

"The Dragonfly Website."