Uloa (urbs)

E Vicipaedia

Vide etiam paginam discretivam: Uloa

Vide etiam paginam discretivam: Ula (discretiva)

Wikidata Uloa (urbs)
Res apud Vicidata repertae:
Uloa (urbs): insigne
Civitas: Finnia
Locus: 65°0′51″N 25°28′19″E
Numerus incolarum: 200 526
Zona horaria: UTC+2, UTC+3
Situs interretialis
Nomen officiale: Oulu

Gestio

Praefectus: Päivi Laajala
Consilium: Oulu City Council
Procuratio superior: Northern Ostrobothnia

Geographia

Superficies: 1 513.4 chiliometrum quadratum
Territoria finitima: Kempele, Liminka, Lumijoki, Hailuoto, Muhos, Tyrnävä, Utajärvi, Pudasjärvi, Ii, international waters

Coniunctiones urbium

Urbes gemellae: Siófok, Prusa, Leverkusum, Odessa, Salinae Saxonicae, Boden Municipality, Alta, Archangelopolis, Astana, Materia, Szigetszentmiklós, Stephanopolis, Hancheum, Matagalpa

Tabula aut despectus

Uloa (urbs): situs
Municipium Uloae noctu

Uloa[1] (-ae, f.) seu Ulaburgum[2] (Finnice: Oulu; [ˈɔu̯lu]; Suecice: Uleåborg; [ˈʉːlɛoːˌbɔrj]) est urbs Finniae circiter 191 100 incolarum, caput provinciae Uloensis, et urbs amplissima Finniae Septentrionalis.

Communia vicina Uloae sunt Insula Carolina, Ii, Kempele, Limingo, Lumiioki, Muhos, Pudasiarvi, Tyrnava, Utaiarvi.

Historia[recensere | fontem recensere]

Uloa anno 1375 condita est a Suecis, cum erant hostes Russorum. Tunc erat arx, sed anno 1610 est cum Finnia coniuncta, et Saeculo 19 erat centrum florens mercaturae[3]

Geographia urbis[recensere | fontem recensere]

Ordine magnitudinis urbium Finniae Uloa est quinta. Est in provincia Uloa et in regione Bothniae septentrionalis. Iacet in litore Sinus Bothnici. Flumen Uloense (Oulujoki) urbem interfluit. Uloa est septentrionalissima Unionis Europaeae magna urbs.

Oeconomia[recensere | fontem recensere]

Merces urbis sunt farina, varii cibi et res coriaceae.[3].

De meatu[recensere | fontem recensere]

Aeroportus[recensere | fontem recensere]

Excepto Aeroportu Helsinki-Vantaa Aeroportus Uloensis est maximus Finniae. Per viam aeream itur ad aeroportus Helsingiensem, Holmiensem, Rovaniemi, Europae Meridionalis et Canariensium Insularum.

Statio ferriviaria Uloensis

Mari[recensere | fontem recensere]

Portui Uloae sunt quattuor partes.

Ferrivia[recensere | fontem recensere]

Per ferriviam ad Helsingiam, Kolaros, Tammerforsiam et Wegeliam itur.

Oppida Coniuncta[recensere | fontem recensere]

Etiam[recensere | fontem recensere]

Urbes 'Adoptatae' sunt[4]:

Pinacotheca[recensere | fontem recensere]

Notae[recensere | fontem recensere]

  1. Nomen "Uloa" extrahitur secundum librum Johannes Snellmann, Sari Kivistö, Arto Kirri, Oulu-seura, Oulun kaupungista = De urbe Uloa (2000) ISBN 951-96461-2-4
  2. Friedrich Rühs, Finland und seine Bewohner (Lipsiae: Göschen, 1809) textus
  3. 3.0 3.1 "Oulu." Microsoft® Student 2006 [DVD]. Microsoft Corporation, 2005.
  4. http://www.ouka.fi/english/business.html

Nexus interni

Vicimedia Communia plura habent quae ad Uloam urbem spectant.