Tempus planckianum

Tempus Planckianum, t_P denotatum, est mensura temporis in ratione mensurae naturalis.

Fama est tempus Planckianum esse temporis mensuram minimam. Ex aliis physicae constantibus sequenti modo exprimi potest,

$t_{\mathrm {P} }\equiv {\sqrt {\frac {\hbar G}{c^{5}}}}\approx 5.391\,16(13)\times 10^{-44}\ \mathrm {s}$$t_{\mathrm {P} }\equiv {\sqrt {\frac {\hbar G}{c^{5}}}}\approx 5.391\,16(13)\times 10^{-44}\ \mathrm {s}$

unde

• h est constans Planckiana
• G est constans gravitatis seu constans Newtoni
• c est celeritas luminis in vacuo.

Tempus Planckianum etiam est intervallum temporis quo photon velocitatem luminis habens spatium tam magnum quam longitudinem Planckiana percurrit. Aetas nostri universi est circa 8 × 10⁶⁰ tempora Planckiana.

Nexus externi

• "Big Bang models back to Planck time." Georgia State University, 19 Iunii 2005.
• CODATA Value: Planck Time. The NIST Reference on Constants, Units, and Uncertainty.