Taniwha

Taniwha in mythologia Maoriana sunt entitates quae in lacubus profundis in fluminibus, speluncis obscuris, vel mari habitant, praecipue ubi pericolosae vires fluminis vel fluctus fallaces inveniuntur. Quae traduntur kaitiaki esse, venerabilissimae hominum locorumque deitates tutelariae; in nonnullis autem traditionibus, entitates periculosae praedatoriaeque putantur, quae, exempli gratia, mulieres surripere solent ut eis uxoribus utantur.

Linguistae vocabulum taniwha reconstruxerunt ad Proto-Oceanicam *tanifa 'species selachimorphorum'. In linguis Tongana et Niueana, tenifa magnam pistricem periculosam significat, ut Samoana tanifa; praeterea, tanifa Tokelauana est monstrum marinum quod hominibus vescitur. In plurimis aliis linguis Polynesiis, vocabula cognata pistrices vel tantum pisces attingunt.^[1] Nonnulli anthropologi dixerunt taniwha habere "analogias quae in aliis cosmologiis Polynesiis comparent.^[2]^[3]

Notae[recensere | fontem recensere]

Asbjørn Jøn, A. 2007. The Road and the Taniwha. Australian Folklore 22:85-94. ISBN 1-86389-831-X.
Mead, H. M., et N. Grove. 2001. Ngā Pēpeha a ngā Tīpuna: The Sayings of the Ancestors. Wellingtoniae: Victoria University Press.
Orbell, Margaret. 1992. Traditional Maori Stories. Aucklandiae: Reed Publishing.
Orbell, Margaret. 1995. The Illustrated Encyclopedia of Maori Myth and Legends. Christchurch Novae Zelandiae: Canterbury University Press.
Orbell, Margaret. 1998. The Concise Encyclopedia of Māori Myth and Legend. Christchurch Novae Zelandiae: Canterbury University Press.
Reed, A. W. 1963. Treasury of Maori Folklore. Wellingtoniae: A. H. & A. W. Reed.
Reed, A. W. 2004. Reed book of Maori Mythology. Aucklandiae: Reed Publishing.