Quantum redactiones paginae "Textura (musica)" differant

E Vicipaedia
Content deleted Content added
Addidi: Vide etiam texum (discretiva)
m Latinitatem meliorem feci
Linea 2: Linea 2:


[[Fasciculus:Washington Post1.png|thumb|300px|Introductio [[Ioannes Philippus Sousa|Ioannis Philippi Sousae]] "[[The Washington Post (iter)|Washington Post March]]," mm. 1-7{{audio|Sousa - "Washington Post March," m. 1-7.mid|Play}} [[duplicatio octavorum|duplicationem octavorum]] (Benward & Saker 2009) et texturam homorhythmicam vehementius sicit{{dubsig}}.]]
[[Fasciculus:Washington Post1.png|thumb|300px|Introductio [[Ioannes Philippus Sousa|Ioannis Philippi Sousae]] "[[The Washington Post (iter)|Washington Post March]]," mm. 1-7{{audio|Sousa - "Washington Post March," m. 1-7.mid|Play}} [[duplicatio octavorum|duplicationem octavorum]] (Benward & Saker 2009) et texturam homorhythmicam vehementius sicit{{dubsig}}.]]
[[Fasciculus:Pop Goes the Weasel melody.PNG|thumb|"[[Pop Goes the Weasel]]," exemplum [[melodia]]e (Kliewer 1975: 270–301).]]
[[Fasciculus:Pop Goes the Weasel melody.PNG|thumb|"[[Pop Goes the Weasel]]," exemplo [[melodia]]e (Kliewer 1975: 270–301).]]


'''Textura''' in [[musica]] est modus quo res<!--materials--> [[melodia|melodicae]], [[rhythmus|rhythmicae]], et [[harmonia|harmonicae]] in [[compositio musica|compositione]] coniunguntur, totum rei [[sonus|sonum]] constituens. Ea saepe describitur quod attinet ad densitatem (vel crassitudinem) et [[coniectus (musica)|coniectum]]<!--range-->, [[spatium]] inter summos infimosque [[tonus|tonos]]<!-- ,in relative terms as well as more specifically distinguished according to the number of voices, or parts, and the relationship between these voices--> <!--(vide [[#Genera texturarum|genera texturarum]] infra)--> (Benward & Saker 2003). Exempli gratia, textura crassa nonnulla continere potest strata [[instrumentum musicum|instrumentorum]], alio strato fortasse [[pars chordarum|chordarum]]<!--string section-->, alio [[pars orichalcorum|orichalcorum]] parte, textura satis levis, nimis stratis carens. Crassitudo, a [[numerus|numero]] et ubertate<!--richness--> instrumentorum quae re canunt adfecta, inter naturas leves et crassas variatur. Moveri praeterea potest rei textura a numero ingenioque [[vox (musica)|vocum]] quae una canunt, [[color (musica)|colore]]<!--timbre--> instrumentorum vel [[vox|voces]] quae his partibus canunt, et [[harmonia|harmoniis]], [[tempus (musica)|temporibus]], ac [[rhythmus|rhythmis]] qui adhibentur.
'''Textura''' in [[musica]] est quomodo res<!--materials--> [[melodia|melodicae]], [[rhythmus|rhythmicae]], et [[harmonia|harmonicae]] in [[compositio musica|compositione]], coniunctae totum rei [[sonus|sonum]] constituant. Ad densitatem (vel crassitudinem) et [[coniectus (musica)|coniectum]]<!--range-->, [[spatium]] inter summos infimosque [[tonus|tonos]]<!-- ,in relative terms as well as more specifically distinguished according to the number of voices, or parts, and the relationship between these voices--> <!--(vide [[#Genera texturarum|genera texturarum]] infra)--> attinere ea describeretur (Benward & Saker 2003). Exempli gratia, crassa textura [[instrumentum musicum|instrumentorum]] strata, alio strato fortasse [[pars chordarum|chordarum]]<!--string section-->, alio [[pars orichalcorum|orichalcorum]] parte, textura satis levis, nimis stratis carens contineret. Crassitudo, [[numerus|numero]] et ubertate<!--richness--> instrumentorum quae re canunt adfecta, inter naturas leves et crassas variatur. Moveatur praeterea rei textura a numero ingenioque [[vox (musica)|vocum]] quae una canunt, [[color (musica)|colore]]<!--timbre--> instrumentorum vel [[vox|vocibus]] quae his partibus canunt, et [[harmonia|harmoniis]], [[tempus (musica)|temporibus]], ac [[rhythmus|rhythmis]] qui adhibentur.


Digeri possunt genera texturae numero et coniunctionibus partium, per nomina primariorum texturae elementorum descripta: melodia primaria (MP), melodia secundaria (MS), parallela melodia sustinens (PMS), sustentaculum staticum<!--static support--> (SS), sustentaculum harmonicum (SH), sustentaculum rhythmicum (SR), ac sustentaculum harmonicum et rhythmicum (SHR) (Benward & Saker 2009).
Digerantur genera texturae secundum numerum et coniunctiones partium, per nomina primariorum texturae elementorum descripta: melodia primaria (MP), melodia secundaria (MS), parallela melodia sustinens (PMS), sustentaculum staticum<!--static support--> (SS), sustentaculum harmonicum (SH), sustentaculum rhythmicum (SR), sustentaculum harmonicum et rhythmicum (SHR) (Benward & Saker 2009).


Simultaneitas fit cum plures totius texturae musicae simul fiant, contra nonnullas texturas ex ordine factas.
Simultaneitas fit cum plures totius texturae musicae simul fiant, contra nonnullas texturas ex ordine factas.


Recentius texturae genus, primum a [[Georgius Ligeti|Georgio Ligeti]] adhibitum, est [[micropolyphonia]]. Inter alias magni momenti texturas musicas sunt texturae polythematicae, polyrhythmicae, onomatopoeicae, compositae, et mixtae (Corozine 2002: 34).
Recentioris generis textura, primum a [[Georgius Ligeti|Georgio Ligeti]] adhibita, est [[micropolyphonia]]. Inter alias magni momenti, texturae musicae sunt polythematicae, polyrhythmicae, onomatopoeicae, compositae, et mixtae (Corozine 2002: 34).


{{NexInt}}
{{NexInt}}

Emendatio ex 21:51, 20 Martii 2018

Vide etiam paginam discretivam: Textus (discretiva)

Introductio Ioannis Philippi Sousae "Washington Post March," mm. 1-7Sono Play info duplicationem octavorum (Benward & Saker 2009) et texturam homorhythmicam vehementius sicit?.
"Pop Goes the Weasel," exemplo melodiae (Kliewer 1975: 270–301).

Textura in musica est quomodo res melodicae, rhythmicae, et harmonicae in compositione, coniunctae totum rei sonum constituant. Ad densitatem (vel crassitudinem) et coniectum, spatium inter summos infimosque tonos attinere ea describeretur (Benward & Saker 2003). Exempli gratia, crassa textura instrumentorum strata, alio strato fortasse chordarum, alio orichalcorum parte, textura satis levis, nimis stratis carens contineret. Crassitudo, numero et ubertate instrumentorum quae re canunt adfecta, inter naturas leves et crassas variatur. Moveatur praeterea rei textura a numero ingenioque vocum quae una canunt, colore instrumentorum vel vocibus quae his partibus canunt, et harmoniis, temporibus, ac rhythmis qui adhibentur.

Digerantur genera texturae secundum numerum et coniunctiones partium, per nomina primariorum texturae elementorum descripta: melodia primaria (MP), melodia secundaria (MS), parallela melodia sustinens (PMS), sustentaculum staticum (SS), sustentaculum harmonicum (SH), sustentaculum rhythmicum (SR), sustentaculum harmonicum et rhythmicum (SHR) (Benward & Saker 2009).

Simultaneitas fit cum plures totius texturae musicae simul fiant, contra nonnullas texturas ex ordine factas.

Recentioris generis textura, primum a Georgio Ligeti adhibita, est micropolyphonia. Inter alias magni momenti, texturae musicae sunt polythematicae, polyrhythmicae, onomatopoeicae, compositae, et mixtae (Corozine 2002: 34).

Nexus interni

Fontes

  • Benward, Bruce, et Marilyn Saker. 2009. Music: In Theory and Practice. Ed. 8a. Bostoniae: McGraw-Hill. ISBN 978-0-07-294262-0.
  • Copland, Aaron. What to Listen for in Music. Novi Eboraci: Signet Classic, impressio New American Library, divisionis Penguin Group.
  • Corozine, Vince. 2002. Arranging Music for the Real World: Classical and Commercial Aspects. Pacifici Missouriae: Mel Bay. ISBN 0-7866-4961-5. OCLC 50470629.
  • Frobenius, Wolf. Polyphony. In Grove Music Online, ed. L. Macy. Situs venalis.
  • Hanning, Barbara Russano. 1998. Concise History of Western Music. In A History of Western Music a Donald Jay Grout et Claude V. Palisca conditus. Ed. 5a. Novi Eboraci: W. W. Norton & Company. ISBN 0-393-97168-6.
  • Hyer, Brian. Homophony. In Grove Music Online, ed. L. Macy. Situs venalis.
  • Kliewer, Vernon. 1975. Melody: Linear Aspects of Twentieth-Century Music. In Aspects of Twentieth-Century Music, ed. Gary Wittlich, 270-301. Englewood Cliffs Novae Caesareae: Prentice-Hall. ISBN 0-13-049346-5.
  • "Monophony", Grove Music Online. L. Macy, ed. Situs venalis.

Nexus externi