Quantum redactiones paginae "Bruno Bernardus Heim" differant

E Vicipaedia
Content deleted Content added
No edit summary
No edit summary
Linea 5: Linea 5:
Notus etiam erat ut peritissimus in scientia heraldica et ut unus e melioribus pictoribus heraldicis Civitatis Vaticanae.
Notus etiam erat ut peritissimus in scientia heraldica et ut unus e melioribus pictoribus heraldicis Civitatis Vaticanae.


Creavit et composuit insignia heraldica quinque paparum a [[Ioannes XXIII|Ioanne XXIIImo]] ad [[Ioannes Paulus II|Ioannem-Paulum IIdum]].
Creavit et composuit insignia heraldica quinque paparum a [[Ioannes XXIII|Ioanne XXIIImo]], quem ut nuntium [[Lutetia]]e Heim cognovit cum ipse apud nuntiaturam Parisiensem operam dedit ([[1947]] - [[1950]]), ad [[Ioannes Paulus II|Ioannem-Paulum IIdum]].


Etiam conscripsit libros magni momenti de re heraldica ecclesiastica et generali.
Etiam conscripsit libros magni momenti de re heraldica ecclesiastica et generali.

Emendatio ex 17:26, 5 Februarii 2012

Insigne heraldicum papae Ioannis XXIII, a Brunone Bernardo Heim creatum.

Bruno Bernardus Heim (natus in Olten in Helvetiae pago Soloduro die 5 Martii 1911; ibidem mortuus die 18 Martii 2003), fuit primus nuntius apostolicus prope Curiam Sancti-Iacobi in Magna Britannia, a tempore Reformationis.

Notus etiam erat ut peritissimus in scientia heraldica et ut unus e melioribus pictoribus heraldicis Civitatis Vaticanae.

Creavit et composuit insignia heraldica quinque paparum a Ioanne XXIIImo, quem ut nuntium Lutetiae Heim cognovit cum ipse apud nuntiaturam Parisiensem operam dedit (1947 - 1950), ad Ioannem-Paulum IIdum.

Etiam conscripsit libros magni momenti de re heraldica ecclesiastica et generali.

Eius scripta

  • Wappenbrauch und Wappenrecht in der Kirche, Olten, 1947.
  • Coutumes et Droit Héraldiques de l'Eglise, Parisiis 1949.
  • Armorial: Armorial Liber Amicorum, 1981.
  • Heraldry in the Catholic Church: Its Origins, Customs, and Laws, New Jersey: Humanities Press Inc, 1978.
  • Or and Argent, Gerrards Cross, Buckinghamshire, England, UK, Van Duren, 1994.

Nexus externus