Sontius
Sontius apud Ampletium (Slovenia) | |
| Nomina | |
|---|---|
| Nomina Latina | Aesontius, Sontius |
| Nomina Vulgaria | Soča, Isonzo |
| Geographia physica | |
| Longitudo | 136 km |
| Altitudo principii | 1.100 m |
| Moles decussis | media magnitudo 170 m³/s |
| Area ex qua aqua affluit | 3.400 km² |
| Fons | Montis Gialuz in Alpibus Iulis |
| Ostium | Starantiani apud mare Hadriaticum |
| Tributarii | Vide sectionem |
| Geographia politica | |
| Terrae | |
| Regiones | Litoralis p.h.s., Forum Iulii- Venetia Iulia |
| Provinciae | Goritiana r.s.s., Provincia Goritiensis |
| Urbes principes | Goritia Nova, Goritia |
| Tabula geographica | |
Aesontius[1] (-ii, m.) vel Sontius[2][3] (-ii, m.) (alia nomina: Isantius fluvius[3], Isuncium[3]) (Slovenice: Soča; Italiane: Isonzo) est flumen Sloveniae, in historica provincia Litorale et Italiae, in regione Foro Iulii et Venetia Iulia.
Decursus
[recensere | fontem recensere]Aesontius ex Mons Gialuz (slovenice: Jalovec) in Alpibus Iulis, in Slovenia oritur; postquam Vallem Trentam percurrit et in Mare Hadriaticum apud Starantianum (GO) influit.
Cursus 136 km longum est et superficies, ex qua aqua eius adfluit, 3400 km² patet.
Sontius percurrit municipia et urbes insequentes, in ordine a fonte ad os: in Slovenia, Ampletium, Caporetum, Tulminum, et Goritia Nova; in Italia, Goritia, Sanctus Petrus Aesontii, et Starantianum.
Fluvii tributarii
[recensere | fontem recensere]Historia
[recensere | fontem recensere]In Bello Orbis Terrarum I apud Sontium flumen, duodecim pugna inter Imperium Austro-Hungaricum atque Italiam bellata sunt.
Nexus interni
Nexus externus
[recensere | fontem recensere]| Vicimedia Communia plura habent quae ad Aesontium spectant. |
| Vicimedia Communia plura habent quae ad Aesontium spectant (Isonzo, Soča). |
Notae
[recensere | fontem recensere]- ↑ Inscriptiones Aquileiae, Parte 2, Giovanni Brusin, Arti grafiche friulane, 1991
- ↑ Castiglioni, Aloisius; Mariotti, Scaevola. Vocabolario della lingua latina, latino-italiano, italiano-latino. Quarta editio a Petro Georgio Parroni curata (Taurini, 2007).
- 1 2 3 J. G. Th. Graesse, Orbis Latinus (Dresdae: Schönfeld, 1861; 1909. Brunsvici, 1972, 3 voll.) 1 (A–D), 2 (E–M), 3 (N–Z)}
