Semitae
Semitae (ab Hebraico שם, Sem, persona biblicus) in linguistica et ethnologia sunt homines qui vernaculis certae familiae linguarum in Asia Occidentali (Medio Oriente) linguis utebantur. Hae linguae creverunt et ad Asia Minorem, Africam Septentrionalem, Cornu Africae, et Maltam extenditae sunt, et nunc linguae Semiticae una appellantur. Hae linguae antiqua et recentiora comprehendunt genera Ahlamu; Accadia (inter quam dialecti Assyrianae et Babylonianae); Amharica; Amalekite; Ammonita; Amorita; Arabica; Aramaica/Syriaca; linguae Chananaeae (Phoenicia, Punica vel Carthaginiana et Hebraica); Assyriana; Chaldeana; Eblaita; Edomita; Aethiopica; Arabica Vetus Meridiana; linguae hodiernae Arabicae Meridianae; Melitensis; Mandaica; Moabitica; lingua Protosinaitica; Suteana; Syriaca; Tigre et lingua Tigrinya; et Ugaritica.
Nexus interni
Nexus externi[recensere | fontem recensere]
|
Vicimedia Communia plura habent quae ad Semiticos spectant. |
- Genealogia linguarum Semiticarum, www.ethnologue.com
- Genetica Semitica, foundationstone.com
- Midianitae septentrionales, www.themystica.com
- Populi Semitici antiqui, www.youtube.com (pellicula magnetoscopica)
