Pythagoras

Vide etiam paginam fere homonymam: Pithagoras Amphipolitanus.

Pythagoras (Graece Πυθαγόρας) astronomus, philosophus et mathematicus Graecus fuit, natus in Samo anno 570 a.C.n., mortuus Metaponti 500 a.C.n.. Pythagoras sententiam notissimam concepit.

Vita

Propter penuriam certorum notitiarum et fictionem fabulae fictae et discrepantiam traditarum narrationum, multa indicia vitae sui in litteris scientiae addubitatum sunt. Status praesens est: Pythagoras natus est circa 570 a.C.n.^[1] filius Mnesarchi, qui vixit in insula Samo et proximum vero negotiator fuit.^[2] Pherecydes Syrius philosophus doctor Pythagorae saepe appellatur. Placitam religiosam Pythagorianam ex Orphismo creavit, quae doctrinas Platonis et Aristotelis penitus movit.

Scripta Pythagorae tributa

Temporibus posterioribus multa praecepta, nonnulla etiam opera in formam librorum reducta, Pythagorae tributa sunt.

Liber de mirabilibus plantarum (aliter Cleemporo tributus) citatur:
- Plinius, Naturalis historia 20. 78, 101, 134, 185, 192, 219, 236; 21.109; 24.116, et praecipue 24.156-160; 25.13 (citatur etiam in argumentis octo librorum 20-27).
- Geoponica 2.35.6, 8.42.
- Nomina magica seu specialia plantarum, Pythagorae et "prophetis" tributa, inter glossas in Dioscoridem et pseudo-Apuleium recitantur.
Liber de scilla:
- Plinius, Naturalis historia 19.94.
Liber aut praecepta Pythagoricorum:
- Plinius, Naturalis historia 22.20.
- Geoponica 12.13.2.

Fontes

Ovidius libro quinto decimo Metamorphoseon 61-478.
Plato, Politia 600b

Editiones

Pythagoras philosophus, Aurea verba, in: Index eorum, quæ in hoc libro habentur: Iamblichus de mysteriis Aegyptiorum, Chaldæorum, Assyriorum, et alia opuscula, Aldus, Venetiis 1497.editio digitalis

Notae

↑ Leonid Zhmud, Wissenschaft, Philosophie und Religion im frühen Pythagoreismus (Berolini: Akademie Verlag, 1997), p. 51.
↑ James A. Philip, Pythagoras and Early Pythagoreanism (Toronti: 1966), p. 185f.; Nancy Demand, "Pythagoras, Son of Mnesarchos," in Phronesis 18 (1973):91–96.