Provocatio ad populum
Provocatio ad populum fuit antiquum institutum iuris criminalis Romani. Secundum illud, civis Romanus a magistratu capitis damnatus, ad mutandum suum decretum poenae capitalis in aliud minus crudele, poterat dicere "provoco" vel "provoco ad populum".
Historia[recensere | fontem recensere]
Tullo Hostilio Romae regnante, Publius Horatius fuit capitis damnatus a duumviris ob necem sororis suae. Publius, auctore Tullo rege, dixit "provoco"; deinde populus, praecipue ob merita eius vincendi Curiatios, a poena capitalis eum vindicavit.[1] Haec prima provocatio ad populum in historia Romana fuit.
Notae[recensere | fontem recensere]
- ↑ Titus Livius, Ab urbe condita libri, I, 26.