Palaeontologia
Sceletus Triceratopsis horridi in Museo Historico Naturali Angelopolis Comitatus. Haec species vivebat in periodo Cretaceo superio Aevi Cretacei.
Palaeontologica quae laborat in Monumento Nationali Lectorum Fossilium John Day.
Palaeontologia[1][2][3] (-ae, f.)[3] (ex verbis Graecis παλαιός 'antiquus' + ὄν 'ens' + λόγος 'studium'), sive fossilium investigatio,[3] est pars (zoologiae), studium animantium exstinctorum per fossilia cognitorum.
Disciplinae palaeontologicae sunt
- micropalaeontologia, animantium minimorum studium
- palaeoanthropologia, hominum praehistoricorum studium
- palaeobiogeographia, geographiae antiquae studium
- palaeobotanica, plantarum exstinctarum studium
- palynologia, pollinum fossilium studium
- palaeoechologia, condicionum naturalium antiquorum studium
- palaeoichnologia, vestigiorum fossilium studium
- palaeozoologia, animalium exstinctorum studium
- invertebratorum palaeontologia
- vertebratorum palaeontologia
- palaeoherpetologia, reptilium (avibus exceptis) amphibiorumque exstinctorum studium
- palaeoichthyologia, piscium studium
- palaeotheriologia, mammalium studium
- palaeornithologia, avium studium
Nexus interni
Notae[recensere | fontem recensere]
- ↑ Schlickum, O. (1879). Lateinisch-deutsches Special-Wörterbuch der pharmazeutischen Wissenschaften. Leipzig: Ernst Günther’s Verlag.
- ↑ Gabler, E. & Winkler, T.C. (1881). Latijnsch-Hollandsch woordenboek over de geneeskunde en de natuurkundige wetenschappen. (Tweede druk). Leiden: A.W. Sijthoff.
- ↑ 3.0 3.1 3.2 Ebbe Vilborg, Norstedts svensk-latinska ordbok, editio secunda, 2009. Dictionarium dicit "paleontologia", non "palaeontologia".
Nexus externi[recensere | fontem recensere]
 |
Vicimedia Communia plura habent quae ad palaeontologiam spectant. |
 |
Vide palaeontologiam in Victionario. |
 |
Haec stipula ad biologiam spectat. Amplifica, si potes! |
