Haicu
Haicu (haicu, haicus, pl. haicua, n.[1][2]; Iaponice: 俳句) est genus poesis Iaponicum tribus vinctum versibus, cum forma V, VII, V on, vel moris. Haec verba Iaponice valent similiter at non idem ac syllaba. In linguis phoneticis, haicua saepius scribuntur syllabis, non moris.
Exempla[recensere | fontem recensere]
- 古池や蛙飛込む水の音
- furu ike ya
- kawazu tobikomu
- mizu no oto (XLVI - Basho - R.C.)
-
- Quod est Latine:
- lacus antiquus
- cum ranae insiliunt
- sonitus aquae[3]
-
- vel
- O vetus stagnum!
- Rana de ripa salit
- ac sonant aquae.[4]
Notae[recensere | fontem recensere]
Nexus interni
Nexus externi[recensere | fontem recensere]
- Octo haicua Latine a Stephano Coombe et quinque a Maximo Scorsone apud Poesin Latinam (Anglice)
- Harundine, Societas Flandrica Haicubus Latinis Pangendis, quae duo libros iam edidit (Batave)
