Haeresis

E Vicipaedia
Galileo Galilei, damnatus est haereticus reputandus
Allegoria: Evangelium Heresiam et Serpentem vincit. Ecclesia Gustavi Vasae Holmiae Sueciae. Sculptura a Burchard Precht facta.

Haeresis (gen. haeresis vel haereseos), a verbo Graeco αἵρεσις, est 'electio'. Ergo haereticus is est qui, ut aspectum quendam doctrinae affirmet, ceteros omnes negat, quasi eligendo partem quandam veritatis. Ideo, uti moris est, haeretici per se separantur ab omnibus, qui communem opinionem alicuius religionis tuentur, ut propriam sectam constituant. Haud raro is, qui prius haeresim proponit et defendit, post se trahit alios.

Haeresiologia studia haereseos significat. Conditor haereseos haeresiarcha appellatur. Qui haeresim sequitur haereticus appellatur.

Haeresis religiosa[recensere | fontem recensere]

Christianitas[recensere | fontem recensere]

Ecclesia Catholica Romana[recensere | fontem recensere]

Lex ipsa canonica Ecclesiae Catholicae Romanae haeresim ab apostasia et schismate distinguit, sic dicens:

Dicitur haeresis, pertinax, post receptum baptismum, alicuius veritatis divina et catholica credendae denegatio, aut de eadem pertinax dubitatio; apostasia, fidei christianae ex toto repudiatio; schisma, subiectionis Summo Pontifici aut communionis cum Ecclesiae membris eidem subditis detrectatio.[1]

Haeresis aevi antiqui[recensere | fontem recensere]

Haeresis aevi medii[recensere | fontem recensere]

Haeresis a saeculo XVI et deinceps[recensere | fontem recensere]

Notae[recensere | fontem recensere]

Nexus interni