Galeacius I Vicecomes
Galeacius I Vicecomes
Obitus: 6 Augusti 1328, 8 Augusti 1328, 1328; Brixia, Piscia
Patria: Ducatus Mediolanensis
Officium
Munus: capitano del popolo
Familia
Coniunx: Beatrice d'Este
Proles: Azzo Vicecomes, Riccarda Visconti
Familia: Vicecomes
Memoria
Insignia heraldica
.svg)
Galiacus[1] seu Galeacius I Vicecomes[2] (natus die 21 Ianuarii 1277; mortuus die 15 Septembris 1334), filius quem Matthaeus e Bonacosa Borri genuit, fuit dominus Mediolani ab anno 1322 usque ad annum 1322.
Anno 1298 Galeatius podestas urbis Novariae factus est. Die 30 Iunii 1300 Beatricem Estensem, filiam Obizzi Estensis domini Ferrariae et Mutinae, in matrimonium duxit. Paulo post propter victoriam factionis adversae Della Torre Galeatius e Mediolano fugire debuit et in Ferrariam apud patrem uxoris eius iit. Cum anno 1311 Mattheus Vicecomes auxilii imperatoris Henrici VII gratia Mediolanum rediit, Galeatius dominus urbis Placentiae factus est. Matthaeo die 24 Iunii 1322 mortuo Galeatius dominus Mediolanensis creatus est.
Notae[recensere | fontem recensere]
- ↑ "Galiacus, qui post mortem patris procuraverat dominium Mediolanense" (col. 1495 apud Google Books); "Galliacus, Galleazus" ibidem coll. 1495-1498
- ↑ "Galeacius primus Vicecomes": vide imaginem nostram, quae e libro Pauli Iovii Le vite de i dodeci visconti che signoreggiarono Milano (1645) extrahitur
Bibliographia[recensere | fontem recensere]
- Simonetta Saffiotti Bernardi, "Visconti, Galeazzo" in Enciclopedia Dantesca (Romae: Treccani, 1970)
- Francesco Cognasso, "Visconti, Galeazzo I" in Enciclopedia Italiana (Romae: Treccani, 1937)
Nexus externi[recensere | fontem recensere]
|
Vicimedia Communia plura habent quae ad Galeacium Vicecomitem spectant. |
|
|
Lexici biographici: • Encyclopædia Britannica • Dizionario biografico degli Italiani |
