Gaius Valerius L.f. Potitus Flacus

E Vicipaedia

Gaius Valerius L.f. Potitus Flac(c)us (quando natus, quando mortuus sit, nescimus) vir publicus Romanus patricius quarti saeculi a.C.n. fuit.

Familia[recensere | fontem recensere]

Gaius Valerius Potitus, pater eius, quinquies tribunus militum consulari potestate fuit.

Cursus honorum[recensere | fontem recensere]

Gaius ipse anno 331 a.C.n. consul electus est, una cum Marco Claudio C.f. Marcello collega. Eo anno urbs pestilentia vexata est, qua et CLXX viri senatorii ordinis necati sunt. Consules quaestionem fecerunt et matrones multas accusaverunt, quod veneno maritos necavissent. Feminae supplicio affecti sunt. Ut haec facinus piaretur, Gnaeus Quinctius T.f. Capitolinus dictator clavi figendi causa nominatus est, magister equitum eius Gaius Valerius factus est[1].

Nexus externi[recensere | fontem recensere]

Notae[recensere | fontem recensere]

  1. Titus Livius, ab urbe condita, VIII 18


Antecessores:
Gnaeus Domitius Cn.f. Calvinus et Aulus Cornelius P.f. Cossus Arvina II
Consul
331 a.C.n.
cum
Marco Claudio C.f. Marcello
Successores:
Lucius Papirius L.f. Crassus et Lucius Plautius L.f. L.n. Venno