Diaconus
Sanctus Stephanus, unus e primis septem ecclesiae Christianae diaconis, dalmatica vestitus, librum evangelii et martyri palmam gestans, circa caput tres lapides; ex Ara Demidoff, ab Carolo Crivelli anno 1476 picta.
Diaconus[1] (Graece διάκονος, "minister"[2]) apud Christianos est quidam sacerdotis vel pastoris adiutor, cuius officium, sive clericum sive laicum, secundum ecclesiam variatur. In ecclesiis Catholica, Anglicana, Orthodoxa diaconus est minister ordinatus, clericus qui sacerdotem in celebratione liturgiae adiuvat. In aliquibus ecclesiis Protestantibus diaconus est laicus qui varias res ecclesiasticas curat. Mulier sic ministrans appellatur diaconissa vel diacona.[3]
Diaconi Christiani aliquoties in Novo Testamento commemorantur:
- Epistula ad Philippenses 1.1: "Paulus et Timotheus, servi Iesu Christi, omnibus sanctis in Christo Jesu, qui sunt Philippis, cum episcopis et diaconibus."
- Epistula I ad Timotheum 3.8: "Diaconos similiter pudicos, non bilingues, non multo vino deditos, non turpe lucrum sectantes."
- Ibidem 3.12: "Diaconi sint unius uxoris viri, qui filiis suis bene praesint, et suis domibus."
Notae[recensere | fontem recensere]
- ↑ Diāconus, -ī; aliquando diācō(n), -onis,
- ↑ Henricus Georgius Liddell et Robertus Scott, An Intermediate Greek-English Lexicon (Oxoniae: Clarendon Press, 1889; ISBN 0-19-910206-6; Versio interretialis, inventum 18 Octobris 2007).
- ↑ Charlton T. Lewis, Carolus Short, A Latin Dictionary (Oxonii, 1879) textus, Carolus Du Cange et al., Glossarium mediae et infimae Latinitatis (Novioriti: Favre, 1883-1887); versio interretialis, Dictionary of Medieval Latin from British Sources apud ΛΟΓΕΙΟΝ, s.v. "diaconissa"
Nexus externi[recensere | fontem recensere]
|
Vicimedia Communia plura habent quae ad diaconos spectant. |
|
Haec stipula ad religionem spectat. Amplifica, si potes! |