Benedictus Croce

Benedictus Croce

Res apud Vicidata repertae:

Nativitas: 25 Februarii 1866; Pesculus Asserulus
Obitus: 20 Novembris 1952; Neapolis
Patria: Italia

Benedictus Croce (natus die 25 Februarii 1866 in Pesculo Asserulo in provincia Aquilana – mortuus est Neapoli die 20 Novembris 1952) fuit philosophus, humanista, rerum gestarum scriptor, vir publicus Italicus. Sua theoria liberalismi et philosophiae vitae fuit origine Hegel, Antonio Labriola, Ioanne Baptista a Vico et Gulielmi von Humbodt. Etiam philosophiam linguae historiaeque studiut et preses PEN Internationalis ab anno 1949 ad anno 1952. Atque Fascismum et positivismum opposuit.

Bibliographia

• Borsari, Silvano. 1964. L'opera di Benedetto Croce. Neapoli: Istituto Italiano per gli Studi Storici.
• Massimo Verdicchio, Naming things: aesthetics, philosophy, and history in Benedetto Croce, Neapoli : La Città del Sole ; Istituto Italiano per gli Studi Filosofici, 2000
• Karl Egon Lönne, Benedetto Croce : Vermittler zwischen deutschem und italienischem Geistesleben, Tubingae [et al.] : Francke, 2002
• Fabio Fernando Rizi, Benedetto Croce and Italian Fascism, Toronto [et al.] : University of Toronto Press, 2003
• Manfred Thiel, Benedetto Croce: Italien am Vorabend des Faschismus; eine analytische Darstellung, Heidelbergae : Elpis-Verlag, 2003

Nexus externi

• Pagina interretialis VIAF
• Martin Weiß, "CROCE, Benedetto" in Biographisch-Bibliographisches Kirchenlexikon  vol. 16 (Herzberg, 1999. ISBN 3-88309-079-4) , columnae 340–352
• De Benedicto Croce apud Italici Senatus pagina interretiales

Haec stipula ad biographiam spectat. Amplifica, si potes!