Benedictus Croce
Res apud Vicidata repertae:
Nativitas: 25 Februarii 1866; Pesculus Asserulus
Obitus: 20 Novembris 1952; Neapolis
Patria: Italia
Obitus: 20 Novembris 1952; Neapolis
Patria: Italia
Officium
Consociatio
Benedictus Croce (natus Pesculi Asseruli in oppido Aquilano die 25 Februarii 1866; mortuus Neapoli die 20 Novembris 1952) fuit philosophus, humanista, rerum gestarum scriptor, historiographiae peritus vir publicus Italicus. Sua theoria liberalismi et philosophiae vitae fuit origine Hegel, Antonio Labriola, Ioanne Baptista a Vico et Gulielmi von Humbodt. Etiam philosophiam linguae historiaeque et aestheticam studuit et preses PEN Internationalis ab anno 1949 ad annum 1952, ac fascismo et positivismo contra dixit.
Bibliographia[recensere | fontem recensere]
- Borsari, Silvano. 1964. L'opera di Benedetto Croce. Neapoli: Istituto Italiano per gli Studi Storici.
- Massimo Verdicchio, Naming things: aesthetics, philosophy, and history in Benedetto Croce, Neapoli : La Città del Sole ; Istituto Italiano per gli Studi Filosofici, 2000
- Karl Egon Lönne, Benedetto Croce : Vermittler zwischen deutschem und italienischem Geistesleben, Tubingae [et al.] : Francke, 2002
- Fabio Fernando Rizi, Benedetto Croce and Italian Fascism, Toronto [et al.] : University of Toronto Press, 2003
- Manfred Thiel, Benedetto Croce: Italien am Vorabend des Faschismus; eine analytische Darstellung, Heidelbergae : Elpis-Verlag, 2003
Nexus externi[recensere | fontem recensere]
- Pagina interretialis VIAF
- Martin Weiß, "CROCE, Benedetto" in Biographisch-Bibliographisches Kirchenlexikon vol. 16 (Herzberg, 1999. ISBN 3-88309-079-4) , columnae 340–352
- De Benedicto Croce apud Italici Senatus pagina interretiales
![]() |
Haec stipula ad biographiam spectat. Amplifica, si potes! |