Aulus Manlius Cn.f. Vulso

Aulus Manlius Cn.f. Vulso^[1] (quando natus, quando mortuus sit, nescimus) senator Romanus saeculi 5 a.C.n. fuit.

Familia

Filius eius Marcus Manlius Vulso anno 420 a.C.n. tribunus militum consulari potestate erat.

Cursus honorum

Anno 474 a.C.n. Vulso una cum Lucio Furio Medullino consulatum gessit et bellum adversus Veientes paravit. Sed his petentibus indutiae in annos quadraginta datae frumento stipendioque imperato^[2]. A senatu idcirco ei ovatio decreta est. Eodem anno cum collega Medullino legem agrariam a tribunis plebis rogatam prohibebat. Itaque anno proximo a Gnaeo Genucio accusatus est. Sed non damnatus est, quod tribunus antea necatus est^[3]. Anno sui consulatus et cives Romani numerati sunt: Fuerunt tum 103.000^[4]. Anno 454 a.C.n. inter legatos fuit, qui, ut instituta Graecorum cognoscerent, a senatu eo missi sunt^[5]. Anno 451 a.C.n. etiam inter decemviros legibus scribundis electus est^[6].

Notae

↑ Titus Livius, ab urbe condita II 54 eum Gaium nominat.
↑ loc. cit. § 1
↑ loc. cit. §2
↑ Dionysius Halycarnessensis IX 36
↑ Titus Livius, ab urbe condita, III 33,3
↑ Der Neue Pauly, Stuttgardiae 1999, T. 7, c. 827

Antecessores: Publius Valerius P.f. Poplicola et Gaius Nautius Sp.f. Rutilus (aut Rufus)	Consul 474 a.C.n. cum Lucio Furio Medullino	Successores: Lucius Aemilius Mam.f. Mamercinus III et Vopiscus Iulius C.f. Iullus

[1] Titus Livius, ab urbe condita II 54 eum Gaium nominat.

[2] . cit. § 1

[3] . cit. §2

[4] Dionysius Halycarnessensis IX 36

[5] Titus Livius, ab urbe condita, III 33,3

[6] Der Neue Pauly, Stuttgardiae 1999, T. 7, c. 827

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]