Apenninus
Apenninus (-i, m.) (Italiane: Appennini) sive, ut in plerisque libris et titulis legitur,[1] Appenninus, est spina montana Italiae, iugum montium plus mille km longum a septentrione ad meridiem in ora orientali paeninsulae pertinens. Virides silvestresque praecipue sunt, sed ad cacumen altum moles glaciata maxime est Europae meridionalis.
Culmen Appennini est Fiscellus, hodie Italiane Gran Sasso ('magnum saxum') appellatus, qui mons 2914 m altus est.
Apennini montes Alpes attingunt in Liguria. Solent finem in colle ponere apud Cadibonam.
Etymologia[recensere | fontem recensere]
Nomen a linguae Proto-Celticae verbo pen 'montis cacumen' esse videtur: fortasse fuit ab origine aut uno monti aut parti catenae, sed ex Polybii tempore totius huius montium fuerunt Apennini; nempe ei usque ad Massiliam.
Apenninorum partes[recensere | fontem recensere]
- Aprutinus Apenninus (Italiane: Appennino abruzzese)
- Calabrus Apenninus (Italiane: Appennino calabro)
- Campanus Apenninus (Italiane: Appennino campano)
- Ligusticus Apenninus (Italiane: Appennino ligure)
- Lucanus Apenninus (Italiane: Appennino lucano)
- Samniticus Apenninus (Italiane: Appennino sannita)
- Siculus Apenninus (Italiane: Appennino siculo)
- Tuscus-Aemilianus Apenninus (Italiane: Appennino tosco-emiliano)
- Tuscus-Romandiolus Apenninus (Italiane: Appennino tosco-romagnolo)
- Umbrus-Marchianus Apenninus (Italiane: Appennino umbro-marchigiano)
Nexus interni
- Cadibonae Collis (Italiane: Colle di Cadibona)
- Forficula apennina
- Fretum Siculum (Italiane: Stretto di Messina)
- Mons Fiscellus (Italiane: Gran Sasso)
Notae[recensere | fontem recensere]