Humus

E Vicipaedia

Humus in scientia solorum est pars materiae organicae soli quae forma caret, sine "structura cellularis plantarum, microorganismorum, vel animalium propria."[1][2] Humus densitatem soli magnopere afficit, retentionemque umiditatis et nutrimentorum auget. Vocabulum humus in agricultura aliquando adhibetur ad compositum maturum, vel naturale, ex silva vel alio fonte automato extractum, pro usu ad solum emendandum describendum.[3] Adhibetur etiam ad stratum soli superioris describendum quod materiam organicam continet (nomine typus humi,[4] forma humi,[5] facies obliqua humi[6]).

Diversa soli genera maiorem aut minorem partem humi habent; maximam (usque ad 15%) habet solum nigrum. Solum griseum, exempli gratia, 4% humi habet.

Nexus interni

Notae[recensere | fontem recensere]

  1. Anglice: "cellular structure characteristic of plants, micro-organisms or animals."
  2. D. C. Whitehead et J. Tinsley (1963), "The biochemistry of humus formation," Journal of the Science of Food and Agriculture 14(12):849–857. doi:10.1002/jsfa.2740141201. Abstractum.
  3. humus. Encyclopædia Britannica. Encyclopædia Britannica Online. Encyclopædia Britannica Inc., 2011. Web. 24 Nov 2011.
  4. O. G. Chertov, A. S. Kornarov, G. Crocker, P. Grace, J. Klir, M. Körschens, P. R. Poulton, et D. Richter, 1997, "Simulating trends of soil organic carbon in seven long-term experiments using the SOMM model of the humus types," Geoderma 81:121–135.doi:10.1016/S0016-7061(97)00085-2.
  5. R. Baritz, Humus Forms in Forests of the Northern German Lowlands (Stutgartiae: Schweizerbart, 2003).
  6. B. T. Bunting et J. Lundberg (1995), "The Humus Profile-Concept, Class and Reality," Geoderma 40:17–36, doi:10.1016/0016-7061(87)90011-5.

Bibliographia[recensere | fontem recensere]