Sceta

Sceta^[1] (Graece σκήτη, de Coptico Ϣⲓϩⲏⲧ) est eremiterium, habitatio monachorum parva et remota. Vita in sceta genus est vitae monasticae a mundo remotius et severius, quam vita in coenobio, monasterio communi, sed non est solitudo plena in deserto, ut vita eremitarum. In Ecclesiis Orthodoxis scetae aedificia parva a monasterio principali distantia esse solent. Sed interdum et sine magno monasterio in locis desertis sceta aedificatur; huiusmodi fidelium ritus prisci Russicorum scetae sunt.

Nomen de valle Aegyptia, quam eremitae primi incolebant (nunc Wadi El Natrun^(en)), derivatum est.