Primum Bellum Iudaicum

E Vicipaedia
Restituta forma templi Hierosolymitani a Tito imperatore deleti

Primum bellum Iudaicum[1] inter Iudaeos et Romanos, quod crudeli Romanorum dominatione ac religione contempta instigatum est, anno 66 in Iudaea coepit, die 7 Septembris anno 70 templum Hierosolymitanum deletum et anno 74 Masada, arx ultima, a Romanis expugnata est. Prima trium seditionum magnarum Iudaeorum contra Romanos saeculo primo et secundo fuit (Secundum Bellum Iudaicum anno 116, Tertium Bellum Iudaicum - etiam "Seditio Barchochebae" dictum - 132 - 135), quae denique effecerunt, ut ultimae Iudaeorum sedes in provincia Romana Iudaea exstinctae sint. Ex tunc populus Iudaicus usque ad saeculum vicesimum in dispersione (diaspora) vixit.

Notae[recensere | fontem recensere]

  1. "Anni 2i primi belli iudaici" (p. 416 apud Google Books)

Fontes[recensere | fontem recensere]

Sestertius Vespasiani victoriam Romanam commemorans. In aversa parte allegoria muliebris provinciae sub palma prope armorum acervum sedet lugens. Titulus : IUDEA CAPTA.

Si vis plura legere[recensere | fontem recensere]

Nexus interni

Nexus externi[recensere | fontem recensere]

Vicimedia Communia plura habent quae ad Primum Bellum Iudaicum spectant. (hic nexus fractus videtur)