Magdalenium
Unam legis e paginis de
aevis archaeologicis
disserentibus
- Oriens Medius: Periodus Iemdet Nasr, Periodus archaica dynastica Sumeria, Imperium Accadium, Dynastia Gutia, Tertia dynastia Ur, Regna Amorrea, Prima dynastia Babylonia, Cassitae, Hittitae, Imperium Assyrium
- Europa: Cultura ceramicae cordatae, Cultura Unetice, Cultura tumulorum, Cultura camporum urnarum, Cultura tumulorum Armoricae, Cultura Wessexiae, Cultura Hilversum, Cultura argarica, Cultura Las Cogotas, Cultura aetatis Aeneae finalis Atlanticae, Cultura Talaiotica, Cultura Cycladica, Cultura Minoa, Cultura Helladica, Cultura Mycenaea
Magdalenium[1] (Francogallice Magdalénien) est aevum sive potius cultura archaeologica aevi palaeolithici. Quae cultura anno 1872 a Gabriele de Mortillet primum descripta est e vestigiis ab Eduardo Lartet et Henrico Christy in specu La Madeleine inter agros communis Tursac repertis. Annis fere 17 000–12 000 a.p. floruisse censetur.
Notae[recensere | fontem recensere]
- ↑ Nomen Neolatinum in operibus praecipue Theodiscis usitatum. Fons: Hans Sachsse, Anthropologie der Technik: Ein Beitrag zur Stellung des Menschen in der Welt (Vieweg, 2013) p. 62 tab. IV (Paginae selectae apud Google Books)
Bibliographia[recensere | fontem recensere]
- Edouard Lartet, Henry Christy, Reliquiae Aquitanicae: being contributions to the archaeology of Périgord and the adjoining provinces of Southern France. Londinii: Williams & Norgate, 1875 Textus apud archive.org
- Gabriel de Mortillet, "Classification de l'âge de la pierre" in Matériaux pour l'histoire primitive et naturelle de l'homme (1872) pp. 464-465