Ianus Gruterus
Ianus Gruterus
Obitus: September 1627; Heidelberga
Patria: Germania, Habsburg Netherlands
Familia
Ianus Gruterus (1560-1627) fuit eruditus.
Vita[recensere | fontem recensere]
Ianus Gruterus filius fuit mercatoris Antverpiensis et consulis Walthari (Wouter) de Gruutere (obiit anno 1588 Gedani) et Catharinae Tishem (Thysmayer) (obiit 1595) ex Norwico. Familia Gruteri tempore belli Belgici in Britanniam Maiorem fugit. Ibi a die 1577 iurisprudentiam apud Universitatem Cantabrigiensem studuit. Postea ad Universitatem Lugduno-Batavam transiit, ubi discipulus inter alios Hugonis Donelli et Iusti Lipsii fuit. Anno 1584 studium suum titulo doctoris utriusque iuris (Dr. iur.) confecit.
Studiis peractis peregrinatio academica in annos fere quinque eum per Germaniam, Franciam, Italiam et Helvetiam ad multas universitates duxit. Academiam Rostochiensem petiit, ubi disputationes historicas habuit ab anno 1586 et etiam Gedanum frequentavit. Philologus Gruter, qui illo tempore litteratis in circulis agnitus erat, voto speciali in Universitate Leucorea anno 1590 pervenit. Post obitum electoris Christiani I Saxoniae formula concordiae anno 1580 abrogata est, et membra universitatis subscriptionem ad formam concordiae in reverso debuerunt confiteri. Ita etiam in facultate artistica fere dimidia pars professorum sic coacta recessit, sicut et Gruterus, qui ut rei humanitatis moderatae defensor, conscientiae causis non subscripsit.
Gruterus ad Universitatem Ruperto-Carola Heidelbergensem concessit, quo eum princeps elector Fridericus IV Palatinus ad munus professoris historiae vocaverat. Hic in circulo iuvenum physicorum et scriptorum apud Martinum Opitz, Georgium Michaelem Lingelsheim, Gaspar von Barth et Iulium Wilhelmum Zincgref, amicos invenit. Heidelbergae ab anno 1603 Bibliothecae Palatinae velut successor Pauli Melissi Schede praestitit. Tum una cum Marco Welser et Iosepho Iusto Scaligero ampletam collectionem omnium inscriptionum Romanarum tunc notarum in lucem edidit.
Cum in Septembri 1522 Ioannes Tserclaes de Tilly cum copiis suis armatorum Heidelbergam expugnasset, Gruterus in exilium actus est. Pene tota Bibliotheca Palatina (Heidelberga) atque etiam magna pars bibliothecae privatae Gruteri a Leone Allacci, legato apostolico, urbis victoria capta fuit et Romam deportata. Ibi usque ad hodiernum diem manet ut pars insignis Bibliothecae Apostolicae Vaticanae.
Gruterus quater nuptus est et coniuges ac liberos pestilentia et aliis morbis amisit. In collectaneis Bibliothecae Apostolicae Vaticanae invenitur Epithalamium ("Carmen Nuptiale") "Clarissimo iuris utriusque Doctori Domino Iano Grutero Sponso" auctore Antonio Praetorio ad honorem Jani Gruteri propter nuptias cum tertia sua uxore Catharina Stöckle ex Speriis in Heidelbergae die decimo Maii anno 1601.
Anno aetatis suae sexagesimo septimo Ianus Gruterus obiit mense Septembri 1627 in Bierhelderhof apud Heidelbergam.
Bibliographia[recensere | fontem recensere]
- Conrad Bursian: "Gruter, Jan", in: Allgemeine Deutsche Biographie, vol. 10 (Lipsiae: Duncker & Humblot, 1879), p. 68–71.
- Peter Fuchs: Gruter, Jan. In: Neue Deutsche Biographie (NDB). Band 7, Duncker & Humblot, Berlin 1966, S. 238–240 (Digitalisat).
- Leonard Forster: Janus Gruter’s English years. Studies in the continuity of Dutch literature in exile in Elizabethan England (= Publications of the Sir Thomas Browne Institute. Special series, 3). University Press, Leiden 1967.
- Gottfried Smend: Jan Gruter. Sein Leben und Wirken. Ein Niederländer auf deutschen Hochschulen, letzter Bibliothekar der alten Palatina zu Heidelberg. Bonner Universitäts-Buchdruckerei, Bonn 1939.
- Heinz Kathe: Die Wittenberger Philosophische Fakultät 1502–1817 (= Mitteldeutsche Forschungen. Band 117). Böhlau, Köln/Weimar/Wien 2002, ISBN 3-412-04402-4.
Nexus externi[recensere | fontem recensere]
|
|
Lexica biographica: Treccani • Teuchos • Deutsche Biographie |