Exercitus Ruber

E Vicipaedia
Monumentum militis Sovietici, Vindobonae in Platea Schwarzenberg erectum Austria anno 1945 liberata

Exercitus Ruber[1] (Russice: Красная армия, Krasnaja armija, КА), in versione longiore: Exercitus operariorum agricolarumque ruber (Russice: Рабоче-крестьянская Красная армия, Rabotshe-krestjanskaja Krasnaja armija, RKKA), fundata est a Leone Trotski mense Ianuario 1918 cuius tirones in principio voluntarii erant. Inde a mense Aprili 1918 autem omnibus viris annorum inter 18 et 40 stipendia merenda erant.

Brevissime[recensere | fontem recensere]

Insigne annis inter 1918 et 1922 cum malleo et aratro

Nomen erat commune copiis omnibus terra mari aere Russiae Sovieticae et ex anno 1922 Unionis Sovieticae; nuncupatio orta est tempore Belli intestini Russici quo inimicorum multitudo in sic dicto Exercitu Albo bellabat. Die 8 Maio 1945 una cum Americanis, Anglis et Francogallis victoria parta est contra Germaniam nazisticam.

Anno 1946 autem vires nomen officiale Exercitus Sovietici (Russice: Советская армия, Sovjetskaja armija, SA) assumpsit. Unione Sovietica mense Decembri 1991 feliciter abolita transitus eius in Exercitum Russicum paratus est. Nonnumquam etiam auxilia satellitum communisticorum nomen exercituum rubrorum habebant.

Bibliographia[recensere | fontem recensere]

Milites saltantes et cantantes, 1964
Celebrationes Moscuae autumno 1983
  • John Erickson: The Soviet High Command: A Military-Political History, 1918–1941. Routledge Chapman & Hall, Londinii 2001, ISBN 0-7146-5178-8.
  • Siegfried Fischer, Otfried Nassauer: Satansfaust. Das nukleare Erbe der Sowjetunion. Aufbau Verlag, Berolini 1992, ISBN 3-351-02401-0.
  • Raymond L. Garthoff: Die Sowjetarmee. Wesen und Lehre. Agrippinae 1955.
  • David M. Glantz, Jonathan House: When Titans Clashed. How the Red Army Stopped Hitler. Lawrence, University Press of Kansas, 1998, ISBN 0-7006-0899-0.
  • David M. Glantz: Stumbling Colossus. The Red Army on the Eve of World War. Lawrence, University Press of Kansas, 1998, ISBN 0-7006-0879-6.
  • David M. Glantz: Colossus Reborn. The Red Army at War. 1941–1943. Lawrence, University Press of Kansas, 2005, ISBN 0-7006-1353-6.
  • Peter Gosztony: Die Rote Armee. Geschichte und Aufbau der sowjetischen Streitkräfte seit 1917. Molden, Vindobonae/Monaci/Turici/Neoeboraci 1980, ISBN 3-217-00666-6.
  • Elena Huber: Uniform als Ausdruck einer neuen Macht im sowjetischen Russland in den ersten Jahren nach der Revolution. In: Sandro Wiggerich, Steven Kensy (ed.): Staat Macht Uniform. Uniformen als Zeichen staatlicher Macht im Wandel? (= Studien zur Geschichte des Alltags 29). Franz Steiner Verlag, Stuttgardiae 2011, ISBN 978-3-515-09933-2, p. 203 ssq.
  • Rolf Keller: Sowjetische Kriegsgefangene im Deutschen Reich 1941/42. Behandlung und Arbeitseinsatz zwischen Vernichtungspolitik und kriegswirtschaftlichen Erfordernissen. Wallstein, Gottingae 2011, ISBN 978-3-8353-0989-0. Recensiones en: H-Soz-u-Kult 9.2.2012, www.kulturthemen.de 9.2.2012.
  • Ilko-Sascha Kowalczuk und Stefan Wolle: Roter Stern über Deutschland. Ch. Links Verlag, Berolini 2001, ISBN 3-86153-246-8. 0-9.
  • William E. Odom: The collapse of the Soviet military. Yale University Press, New Haven 1998, ISBN 0-585-36678-0.
  • Carey Schofield: Die Rote Armee: ein Koloss enttarnt sich. Schweizer Verlags-Haus, Turici 1991, ISBN 3-7263-6629-6.
  • Steven J. Zaloga, Ronald B. Volstad: The Red Army of the Great Patriotic War 1941–45. Osprey, Oxoniae 1989, ISBN 0-85045-939-7. .
  • Earl F. Ziemke: The Red Army, 1918–1941: From Vanguard of World Revolution to Us Ally: From Vanguard of World Revolution to America’s Ally. Routledge Chapman & Hall, 2004, ISBN 0-7146-5551-1.
  • Kilian Graf: Der Transnistrien-Konflikt: Produkt spätsowjetischer Verteilungskämpfe und Zerfallskonflikt der implodierten Sowjetunion. Disserta-Verlag, Hamburgi 2010, ISBN 978-3-942109-30-7.

Notae[recensere | fontem recensere]

  1. Nomen id utitur Sigrides Albert in symbola Intus Monachi, foris apostoli apud Vocem Latinam (194/ 2013, pp. 531-544]. Etiam musica cum saltatione gregis cuiusdam ita appellatur, cf. praesentationem musciae.

Nexus externi[recensere | fontem recensere]

Vicimedia Communia plura habent quae ad Exercitum rubrum spectant.

Haec stipula ad historiam spectat. Amplifica, si potes!