Typothetica

E Vicipaedia
Typus mobilis in bacillo compositionis super involucrum typorum.
Scheda speciminis a Gulielmo Caslon, conditore typorum, facta. Ex Cyclopaedia, or an Universal Dictionary of Arts and Sciences (1728).
Diagramma sortis metallicae fusae.
Terminus pro phototypothetica Linotype CRTronic 360 (2006).
Pellicula Nederlancica de transitu ad typotheticam computatralem (1977).

Typothetica, vel fortasse compositio typographica, est compositio linguae scriptae per typos effecta.[1] Litterae et alia signa reposita (sortes in rationibus mechanicis et glypha in rationibus digitalibus appellata) pro ostentu ad visum pertinente recuperantur et secundum orthographiam linguae ordinantur. Typothetica prioris rationis eget, fontis designati.

Nexus interni

Notae[recensere | fontem recensere]

  1. Dictionary.com Unabridged. Random House, Inc. 23 December 2009. Dictionary.reference.com

Bibliographia[recensere | fontem recensere]

  • Audin, Marius. 1948. Somme typographique, vol. 1. Lutetiae: Paul Dupont; vol. 2, 1949, Lyon, Audin,
  • Audin, Marius. 1949. Somme typographique, vol. 2. Lyon: Audin.
  • Audin, Maurice. 1972. Histoire de l'imprimerie. A. et J. Picard.
  • Dußler, Sepp, et Fritz Kolling. 1974. Moderne Setzerei. Ed. 4a. Pullach: Verlag Dokumentation Saur KG. ISBN 3794087038.
  • Fournier, Henri. 1825. Traité de la Typographie. Lutetiae.
  • Panek, Bernhard Walter. 2002. Typographische und psychologische Gestaltung von Drucksorten: Schrift und Linien, Ornamente, Symbole und Logos, Abbildungen, Layout, Korrekturen und Qualitätssicherung, Fremdsprachensatz. Ed. 2a. Vindobonae: Wiener Universitätsverlag Facultas. ISBN 9783708901572.
  • Raether, Manfred. 2009. Linotype: Chronik eines Firmennamens. Schöneck: E-Buch, PDF.
  • Wolf, Hans-Jürgen. 1990. Geschichte der graphischen Verfahren: Ein Beitrag zur Geschichte der Technik. Dornstadt: Historia Verlag. ISBN 3980025748.

Nexus externi[recensere | fontem recensere]