Suzaria
Jump to navigation
Jump to search
| Suzaria | |||
|---|---|---|---|
| Suzzara | |||
.svg)
| |||
| Nomina Latina alia: | Sugiaria | ||
| Langobardice: | Süsèra | ||
| Administratio | |||
| Terra: |  Italia
| ||
| Regio: | Langobardia | ||
| Provincia: | Mantuana | ||
| Comprehensorium: | Ultrapadus Mantuanus | ||
| Indicia fundamentalia | |||
| Coordinata: | ° ′ ″ Sept., ° ′ ″ Ort. | ||
| Incolae: | 20 648 (2014) | ||
| Res aliae | |||
| Zona temporalis: | UTC+1 | ||
| Nota autocineti: | MN | ||
| Nomen incolarum: | Suzarienses | ||
| Charta | |||
| |||
| Pagina interretialis | |||
.svg)
Suzaria[1][2] (-ae, f.) (alia nomina: Sugiaria[3]) (Italiane: Suzzara) est Urbs Italiae et municipium, circiter 20 650 incolarum, in Regione Langobardia, in Provincia Mantuana et in Ultrapado Mantuano, historica ac geographica terra, situm. Urbani Suzarienses appellantur.
Suzaria urbs princeps Ultrapadi Mantuani est.
Index
Insigne[recensere | fontem recensere]
Sententia[recensere | fontem recensere]
Sententia urbis est: POST FATA RESURGO.
Geographia[recensere | fontem recensere]
- Ultrapadus Mantuanus (terra),
Oeconomia[recensere | fontem recensere]
Historia[recensere | fontem recensere]
Clari cives[recensere | fontem recensere]
Urbis administratio[recensere | fontem recensere]
Aedificia egregia[recensere | fontem recensere]
Ecclesia Catholica Romana[recensere | fontem recensere]
Fractiones, vici et loci in municipio[recensere | fontem recensere]
Fractiones[recensere | fontem recensere]
Loci[recensere | fontem recensere]
Municipia finitima[recensere | fontem recensere]
Nexus interni
- Langobardia (regio),
- Provincia Mantuana,
- Ultrapadus Mantuanus (terra),
- Mantua (urbs),
- Urbes Italiae.
Nexus externi[recensere | fontem recensere]
|
Vicimedia Communia plura habent quae ad Suzariam spectant. |
Pinacotheca[recensere | fontem recensere]
Collocatio finium Municipii in Provincia Mantuana.
Collocatio Agri Ultrapadani Mantuani in Provincia Mantuana.
Notae[recensere | fontem recensere]
- ↑ www.lombardiabeniculturali.it
- ↑ J. G. Th. Graesse, Orbis Latinus (Dresdae: Schönfeld, 1861; 1909. Brunsvici, 1972, 3 voll.) 1 2 3
- ↑ J. G. Th. Graesse, Orbis Latinus (Dresdae: Schönfeld, 1861; 1909. Brunsvici, 1972, 3 voll.) 1 2 3
|
Haec stipula ad urbem spectat. Amplifica, si potes! |
