Quantum redactiones paginae "Savaii" differant
m Categoriae |
|||
| Linea 1: | Linea 1: | ||
[[Imago:Samoa Country map.png|right|thumb|400px|Tabula Samoae]] |
[[Imago:Samoa Country map.png|right|thumb|400px|Tabula Samoae]] |
||
'''Savaii''' ([[Lingua Samoana|Samoane]]: ''Savai‘i''; in oratione florida, ''[[Sālāfai]],'' ex ''sā'' 'sacer' et ''Lāfai,'' historico herois nomine), terra originalis plerorumque populorum [[Polynesia]]norum, est amplissima [[Insulae Samoanae|Insularum Samoanarum]] insula et maior principalis insula civitatis [[Samoa]]e. Terra, latitudine 40 km, longitudine 70 km, nata est ex immani basaltico scutiformo monte igniferi qui super [[Oceanus Pacificus|Oceano Pacifico]] alveum oritur. |
'''Savaii''' ([[Lingua Samoana|Samoane]]: ''Savai‘i''; in oratione florida, ''[[Sālāfai]],'' ex ''sā'' 'sacer' et ''Lāfai,'' historico herois nomine), terra originalis plerorumque populorum [[Polynesia]]norum, est amplissima [[Insulae Samoanae|Insularum Samoanarum]] insula et maior principalis insula civitatis [[Samoa]]e. Terra, latitudine 40 km, longitudine 70 km, nata est ex immani [[basaltes|basaltico]] scutiformo [[mons ignifer|monte igniferi]] qui super [[Oceanus Pacificus|Oceano Pacifico]] alveum oritur. |
||
Partes orarum maritimarum, praecipue litoris australis, sunt abruptae saxosaeque. |
Partes orarum maritimarum, praecipue litoris australis, sunt abruptae saxosaeque. Caelum est semitropicalis et placida; temperatura mediocritate est 29ºC. Venti aquilonares, arida flabra et lenissima, a mense Maii ad mensem Novembris plerumque flantur; tempus humidum pluviumque est a mense Novembris ad mensem Martis. |
||
Ora septentrionalis stationem [[Matautu|Matautui]] offert, ubi naves saeculi XIX ancoram iicierunt, sed maximi portus hodierni sunt [[Asau]], vicus in occidentali insulae parte, et [[Salelologa]], vicus orientali. Viginti milia passuum ab "International Dateline" stat [[Falealupo]], vicus occidentalissimus in [[Samoa]] et in [[Oceanus Pacificus|Oceano Pacifico]] Australi. |
Ora septentrionalis stationem [[Matautu|Matautui]] offert, ubi naves saeculi XIX ancoram iicierunt, sed maximi portus hodierni sunt [[Asau]], vicus in occidentali insulae parte, et [[Salelologa]], vicus orientali. Viginti milia passuum ab "International Dateline" stat [[Falealupo]], vicus occidentalissimus in [[Samoa]] et in [[Oceanus Pacificus|Oceano Pacifico]] Australi. |
||
| Linea 12: | Linea 12: | ||
==Situs incluti== |
==Situs incluti== |
||
Sunt Savaiis nonnulli situs praehistorici incluti: cataracta prope [[Mu Pagoa|Mu Pagoam]]; [[Fafa]], aditus in Hades, in [[Mulinuu (Savaii)|Mulinuu promontorio]]; foramina efflantia [[Alofaaga]]e; [[lava]]e cursus [[Saleaula]]e; [[tumulus Pulemeleianus]]; [[Vestigium Mosonis]]; et alii situs antiqui, naturales et artificiales. |
Sunt Savaiis nonnulli situs praehistorici incluti: cataracta prope [[Mu Pagoa|Mu Pagoam]]; [[Fafa]], aditus in [[Hades]], in [[Mulinuu (Savaii)|Mulinuu promontorio]]; foramina efflantia [[Alofaaga]]e; [[lava]]e cursus [[Saleaula]]e; [[tumulus Pulemeleianus]]; [[Vestigium Mosonis]]; et alii situs antiqui, naturales et artificiales. |
||
==Civiles rationes== |
==Civiles rationes== |
||
| Linea 32: | Linea 32: | ||
{{geo-stipula}} |
{{geo-stipula}} |
||
[[Categoria:Insulae]] |
[[Categoria:Insulae]] |
||
[[Categoria:Samoa]] |
|||
[[Categoria:Oceania]] |
|||
[[Categoria:Polynesia]] |
|||
[[Categoria:Montes igniferi Oceani Pacifici]] |
|||
[[de:Savaii]] |
[[de:Savaii]] |
||
Emendatio ex 00:25, 2 Ianuarii 2008
Savaii (Samoane: Savai‘i; in oratione florida, Sālāfai, ex sā 'sacer' et Lāfai, historico herois nomine), terra originalis plerorumque populorum Polynesianorum, est amplissima Insularum Samoanarum insula et maior principalis insula civitatis Samoae. Terra, latitudine 40 km, longitudine 70 km, nata est ex immani basaltico scutiformo monte igniferi qui super Oceano Pacifico alveum oritur.
Partes orarum maritimarum, praecipue litoris australis, sunt abruptae saxosaeque. Caelum est semitropicalis et placida; temperatura mediocritate est 29ºC. Venti aquilonares, arida flabra et lenissima, a mense Maii ad mensem Novembris plerumque flantur; tempus humidum pluviumque est a mense Novembris ad mensem Martis.
Ora septentrionalis stationem Matautui offert, ubi naves saeculi XIX ancoram iicierunt, sed maximi portus hodierni sunt Asau, vicus in occidentali insulae parte, et Salelologa, vicus orientali. Viginti milia passuum ab "International Dateline" stat Falealupo, vicus occidentalissimus in Samoa et in Oceano Pacifico Australi.
Solent viatores videre silvas Falealuponi reservatas (Anglice: Falealupo Rainforest Preserve) et Tafuae (Anglice: Tafua Peninsula Rainforest Preserve), explorare cavernam lavalem Falealuponi (Anglice: Falealupo Lava Tube Trail), et adiuvare conatum ad testudines virides (Chelonias mydas) servandas Aualae (Anglice: Auala Green Turtle Conservation Program).
Montes igniferi
In media insula, Matavanu ('Vallis Facies'), mons ignifer altitudine 6096 pedum super maris facie, eruptionem annis 1902–1911 novissime fecit. Ager lavalis Saleaulae, factus ab his eruptionibus, est tam latus ut videtur in photographis aerialibus altissimis.[1] Saeculo XX quoque, Mata o le Afi ('Ignis Facies') anno 1902 erupit. Mauga Afi ('Ignis Mons') circa annum 1725 erupisse aestimatur.
Situs incluti
Sunt Savaiis nonnulli situs praehistorici incluti: cataracta prope Mu Pagoam; Fafa, aditus in Hades, in Mulinuu promontorio; foramina efflantia Alofaagae; lavae cursus Saleaulae; tumulus Pulemeleianus; Vestigium Mosonis; et alii situs antiqui, naturales et artificiales.
Civiles rationes
Fere 50 000 homines Savaiios incolunt. Traditur gravissimos Savaiorum dominos honoresque civiles esse Sex Potestates (Samoane: Pule e Ono i Sālāfai). Insulae olim erant tres pagi civiles: Faasaleleaga ab oriente, Latus Taoae (Samoane: Le Itu o Taoa) a septentrionibus, et Latus Faatoafei (Samoane: Le Itu o Faatoafe) a meridie et occidente. Post bellum contra Aanam (1830), Latus Taoae "Latus Virorum" saepe appellatur; Latus Faatoafei, "Latus Feminarum."
Vide etiam
Notae
Fontes
Krämer, Augustin [Friedrich]. 1902 Die Samoa-Inseln. Vol. 1. Stuttgart: Nägele.
———. 1903. Die Samoa-Inseln. Vol. 2. Stuttgart: Nägele.
Turner, George. 1884. Samoa a Hundred Years Ago and Long Before. Londinii: Macmillan.
 |
Haec stipula ad geographiam spectat. Amplifica, si potes! |