Fafa

Fafa, occidentalissimum Samoae promontorium et aditus ad inferos (Pulotu)

Fafa (Samoane: Fafā) est aditus mythologicus ad inferos (Pulotu, "Hadem Samoanum"), quo eunt manes omnium Samoanorum defunctorum, et ubi in omne tempus manent. Aditus in mari ultra saxa apud occidentalissimum Falealuponis vici promontorium iacet. Saveasiuleo deus Fafam et Pulotu regit, et sua filia, Nafanua dea, ibi habitat. Columnae ritualis Saveasiuleonis domus sunt corpora ducum principumque. Secundum antiquitatis memoriam, temporibus priscis in terram e Fafa emersit Nafanua, quae Falealuponis inimicos reppulit et vicanis iura, mores, honores dedit.

Fontes

• George Pratt. 1876. Grammar and Dictionary of the Samoan Language. 2nd ed. London: Trübner.—"FAFĀ, s. the Samoan hades."

• Herman [Seringer]. 1976. Myths and Legends of Samoa : Tala o le Vavau : Samoan text by C. Stuebel: English Translation by Brother Herman: Illustrated by Iosua Toafa. Wellington, Sydney, London : A. H. & A. W. Reed.—"The Samoan Hades at Falealupo" (pp. 108–110).

• O[skar] [Wilhelm] Stübel. 1896. Samoanische Texte[:] Unter Behülfe von Eingeborenen Gesammelt und Übersetzt. Berlin: Veröffentlichungen aus dem Königlichen Mus. für Völkerkunde, 5, nos. 2–4.

• George Turner. 1884. Samoa a Hundred Years Ago and Long Before. Londinii : Macmillan.—"The Fafā at Falealupo, as the entrance to their hades was called" (p. 257).

Haec stipula ad mythologiam spectat. Amplifica, si potes!

De hac re nexus intervici usque adhuc absunt. Adde, si reppereris.