Quantum redactiones paginae "Signum diacriticum" differant

← Differentia superior Differentia proxima →

Content deleted Content added

Inline

Emendatio ex 01:50, 22 Ianuarii 2018

-4 (corrigenda) Latinitas huius paginae corrigenda est. Si potes, corrige vel rescribe. Vide {{latinitas}}.

Signum diacriticum^[1] vel nota diacritica vel punctus diacriticus (Graece διακριτικός 'distinguens' a διακρίνω 'distinguere') est signum, quo litterae differri possunt. Necesse est, ut parva sint.

Causa prima signorum diacriticorum utendorum est penuria signorum ad expressionem sonorum in litteris, nam numerus litterarum cuiuslibet alphabeti finitus est.

Signa diacritica in lingua Graeca

Signa diacritica in lingua Graeca antiqua inventa sunt. Graeca signa erant acutus, gravis, macron, breve, trema. Lingua Graeca nova habet unum signum diacriticum, τόνος, acuto antiquo similis, accentus signum.

Signa diacritica in lingua Latina

Signa longitudinis et brevitatis in lingua Romanorum sunt macron et brevis. Vocales longae Latinae ferre possunt signum longitudinis. Hoc signum est macron (a verbo Graeco μακρόν 'longum'). Vocales breves ferre possunt brevis, signum brevitatis.

Notae

↑ Haec appellatio a Vicipaediano e lingua indigena in sermonem Latinum conversa est. Extra Vicipaediam huius locutionis testificatio vix inveniri potest.

Bibliographia

Sweet, Henry. 1877. A Handbook of Phonetics.

Nexus externi

Varii commentarii. Encyclopaedia Britannica.

[1] Haec appellatio a Vicipaediano e lingua indigena in sermonem Latinum conversa est. Extra Vicipaediam huius locutionis testificatio vix inveniri potest.

[1]

@@ Linea 1: / Linea 1: @@
 {{Latinitas|-4}}
-'''Signum diacriticum'''{{Convertimus}} vel '''nota diacritica''' vel '''punctus diacriticus''' ([[Graece]] διακριτικός 'distinguens' a διακρίνω 'distinguere') est signum ad differentem signorum.{{dubsig}} Signa diacritica debent habere parvum metrum, sed conditio haec non magna est. Tamen, diacritica est nomen signorum diacriticorum, aut diacritica est systema signorum diacriticorum; diacriticae, non diacritica, est nomen vulgaris in socio linguistico.
+'''Signum diacriticum'''{{Convertimus}} vel '''nota diacritica''' vel '''punctus diacriticus''' ([[Graece]] διακριτικός 'distinguens' a διακρίνω 'distinguere') est signum, quo litterae differri possunt. Necesse est, ut parva sint.
-Casus primus usorum signorum diacriticae sit penuria huius ad expressionem sonorum in litteris, sed hoc finis est finis [[abecedarium|alphabeti]]. Sed omnia alphabetia{{dubsig}} habent limites in signos.{{dubsig}}
+Causa prima signorum diacriticorum utendorum est penuria signorum ad expressionem sonorum in litteris, nam numerus litterarum cuiuslibet [[abecedarium|alphabeti]] finitus est.
 ==Signa diacritica in lingua Graeca==
-Signa diacritica habebαntur in [[lingua Graeca Antiqua]]. Graeci fuerunt creatores horum signorum. Et proprie intellegus hic habet origonem Graecam. Graeca signa erant [[acutus]], [[gravis]], [[macron]], [[breve]], [[trema]].  Tamen in [[lingua Graeca Nova]] habetur unum signum diacriticorum. Hoc signum est acutus. Acutus in Nova Graeca est accenti signum.
+Signa diacritica in [[lingua Graeca antiqua]] inventa sunt. Graeca signa erant [[acutus]], [[gravis]], [[macron]], [[breve]], [[trema]]. [[Lingua Graeca nova]] habet unum signum diacriticum, τόνος, acuto antiquo similis, accentus signum.
 ==Signa diacritica in lingua Latina==
-Signa longitudinis et brevitatis habebantur in lingua Romanorum item. Soni longi Latini habebat signum longitudinis. Hoc signum est [[macron]] (a verbis Graecis μακρόν 'longum') Soni breves habent brevis, signum brevitatis.
+Signa longitudinis et brevitatis in lingua Romanorum sunt macron et brevis. Vocales longae Latinae ferre possunt signum longitudinis. Hoc signum est [[macron]] (a verbo Graeco μακρόν 'longum'). Vocales breves ferre possunt ''brevis'', signum brevitatis.
 ==Notae==