Quantum redactiones paginae "Gaius Plinius Caecilius Secundus" differant

← Differentia superior Differentia proxima →

Content deleted Content added

Inline

Emendatio ex 13:08, 27 Aprilis 2012

Gaius Plinius Caecilius Secundus (communiter Plinius minor, natus Novi Comi anno 61 vel 62; mortuus veri similiter anno 113 vel 115) scriptor Latinus fuit. Plinius anno 82 tribunus militum in Syria fuit, deinde quaestor, tribunus plebis, praetor et anno 100 consul suffectus, anno 111 denique legatus pro praetore provinciae Ponti et Bithyniae consulari potestate Bithyniae et Ponti provinciae, fuit nepos Plinii maioris anno 79 in eruptione Vesuvii mortui. Dum adhuc puer est, pater Caecilius mortuus est, et avunculus Plinium adoptavit.

Fuit Quintiliani, rhetoris et doctissimi viri, discipulus. Fuit etiam Taciti amicus, ad quem duas epistulas misit (Epistulae 6.16, 6.20) ut narraret quomodo avunculus mortuus esset et quae eodem die ipse fecisset.

Ter Plinius uxorem duxit sed nullos liberos genuit. Imperator Traianus autem ei ius trium liberorum dedit.

Plinius suam pecuniam dedit ad magistrum conducendum ut liberi Novi Comi discerent (Epistulae 4.13); dedit quoque balnea et bibliothecam (CIL V.5262 = ILS 2927).

Opera

Panegyricus Traiani
Epistularum libri decem (numero 369)
- Libri I-IX: epistulae ad amicos
- Liber X: epistulae et quas inter se Plinius et Traianus imperator miserunt.

Nexus externi

Vide Gaius Plinius Caecilius Secundus apud Vicifontem.

Bibliographia

Greg Woolf, "Pliny's Province" et Tønnes Bekker-Nielsen, "Local Politics in an Imperial Context" in Tønnes Bekker-Nielsen, ed., Rome and the Black Sea Region (Aarhus University Press, 2006. ISBN 87-7934-174-8) pp. 93-117.
Iohannes Albertus Fabricius, Bibliotheca Latina (Hamburgi: Schillerus, 1712) (Textus apud Google Books) pp. 477-484

@@ Linea 3: / Linea 3: @@
 '''Gaius Plinius Caecilius Secundus''' (communiter '''Plinius ''minor''''', natus [[Novum Comum|Novi Comi]] anno [[61]] vel [[62]]; mortuus veri similiter anno [[113]] vel [[115]]) scriptor Latinus fuit. Plinius anno [[82]] tribunus militum in [[Syria (provincia Romana)|Syria]] fuit, deinde [[quaestor]], [[tribunus plebis]], [[praetor]] et anno [[100]] [[consul suffectus]], anno [[111]] denique legatus pro praetore provinciae Ponti et Bithyniae consulari potestate [[Bithynia et Pontus|Bithyniae et Ponti]] provinciae, fuit nepos [[Gaius Plinius Secundus|Plinii ''maioris'']] anno [[79]] in eruptione [[Vesuvius|Vesuvii]] mortui.  Dum adhuc puer est, pater Caecilius mortuus est, et avunculus Plinium adoptavit.
+[[Fasciculus:Tuscum des Plinius Schninkel AA.jpg|thumb|Plinius tres villas habuit, [[Novum Comum|Novi Comi]], [[Laurentum|Laurenti]], [[Tifernum Tiberinum|Tiferni]];  reconstructio huius a [[Carolus Fridericus Schinkel|Carolo Schinkel]] picta.]]
 Fuit [[Marcus Fabius Quintilianus|Quintiliani]], rhetoris et doctissimi viri, discipulus. Fuit etiam [[Cornelius Tacitus|Taciti]] amicus, ad quem duas epistulas misit (''Epistulae'' 6.16, 6.20) ut narraret quomodo avunculus mortuus esset et quae eodem die ipse fecisset.
 Ter Plinius uxorem duxit sed nullos liberos genuit.  Imperator Traianus autem ei ius trium liberorum dedit.
-Plinius suam pecuniam dedit ad magistrum conducendum ut liberi Novi Comi discerent (''Epistulae'' 4.13); dedit quoque balnea et bibliothecam (''CIL'' V.5262 = ''ILS'' 2927).
+Plinius suam pecuniam dedit ad magistrum conducendum ut liberi [[Novum Comum|Novi Comi]] discerent (''Epistulae'' 4.13); dedit quoque balnea et bibliothecam (''CIL'' V.5262 = ''ILS'' 2927).
 == Opera ==