Linguistica diachrona

Linguistica diachronica scientia auctum linguae est, quae vocatur etiam linguistica historica. Natura sua habent linguae historias, quae temporis spatium longum extendunt. Labor est linguisticae historicae-comparatae recludere historiam linguarum. Scienta linguistica diachronica aevum composita est evidentia, quae praesentiam includit (vide linguistica synchronica). Corpus datarum respiciendum est ad recludendum. Lingua respecta longam plenamque litterae traditionem habente, labor est simplicior. Lingua latina per exemplum plenam auctus, morphologici et phonetici, historiam quam potest conspicere attinet.

linguistica comparativa

• Franciscus Bopp, linguista comparativa

vide etiam

nexus interni

• ars grammatica
• linguistica
• linguistica synchronica
• linguistica descriptiva
• etymologia
• morphologia
• syntaxis
• linguae Indoeuropaeae
• lex grimm

Bibliographia

• Baldi, Philip. The Foundations of Latin Berlin; New York: Mouton de Gruyter, 2002.
• Greenberg, Joseph (ed.) Universals of Language Cambridge: The MIT Press,1963.
• Pokorny, Julius Indogermanisches etymologisches Worterbuch. Bern: Francke.
• Szemerenyi, Oswald An den Quellen des lateinischen Wortschatzes. Innsbruck: Institut.