Sesonchis

Sesonchis
Nomen Aegyptium
Hieroglyphica
Translitteratio	Ššnq
Translatio	Sesonchis

Sĕsōnchis, Sĕsŏnchōsis -idis, et ita porro (Hieroglyphice Ššnq, Demotice Ššnqy) est nomen Libycae originis complurium Pharaonum, praesertim in 22 Dynastia, inter quos sunt:

• Sesonchis I Nimlothis filius
• Sesonchis II
• Usimares Sesonchis III
• Sesonchis IV Miamun Siubastis
• Sesonchis V Pemutis filius
• Usimares Miamun Sesonchis VI
• Twt-Ḫpr-Rˁ Sesonchis IIb Miamun

Magna confusio exstat, et fortasse sunt alii reges eiusdem nominis. Quoniam alii prius ignoti nonnumquam reperiuntur, confusio ad numerationem extendit, ita ut quando novum Sesonchis inter II et III denique agnotum est a doctis, numero "IIb" (seu "IIs") donatus est.

Alii Sesonchides

Aegyptii non Pharaones

Erant etiam nonnulli huius nominis qui numquam regnaverunt, praesertim inter sacerdotes et ministros. Inter quos sunt:

• Sesonchis Osorthonis I filius, summus sacerdos Ammonis patre regnante.

In mythistoriis Graecis

Exstant nonnulli Sesonchosides in fabellis mythistoricis Graecis, e.g.

• Protagonista in Fabula Sesonchosidis, nonnullis papyris reperta.
• Persona in Historia fabulosa Alexandri Magni

In Bibliis

In Bibliis Sacris commemoratur "Sesac" seu "Susac," rex Aegypti. Quoniam lingua Hebraica solet consonantes nasales ante mutas adsimilare, n absens facillime explicatur. Plerique igitur docti credunt hunc Sesac Sesonchin I repraesentare.

Appellatio Aegyptia nominis

Quoniam orthographia Aegyptia huius nominis nullos vocales certe subnutat, debemus ex aliarum linguarum transcriptionibus appellationem sciscitari:

• Acchadice Šusanqu, Susinqu
• Traditio Graeca Manethonis, ubi varie scribitur (ut supra): Σέσωγχις, Σεσώγχωσις, Σεσόγχωσις et ita porro.
• Traditio Biblica:
  • Textus Hebraicus Massoreticus, ubi reperitur: "שִישַק" Šīšaq
  • Textus Graecus Septuaginta, ubi "Σουσακ(ε)ίμ" Sūsakīm
  • Textus Latinus Vulgatae, ubi "Sesac" et "Susac".

Duo sunt discrimina hic solvenda:

1. His orthographis omnibus indicatur alteram vocalem esse productam, alteram correptam, sed non constat utrum priore and altera syllaba vocalis producatur.
2. Quod ad hanc vocalem productam pertinet, neque patet utrum sit ō/ū an ē/ī.

(Harum de causa, linguis vernaculis multi scribunt nomen vel Sheshonq vel Shoshenq.)

Traditio Manethonis sola vocalem in altera syllaba producit, aliis omnibus in priore syllaba producente, ergo facillime coniecturari potest eum vocales commutavisse a "*Sōsĕnchide".

Fere omnibus traditionibus vocalis prducta est aut ū aut ō. Solum in Textibus Massoretico et Vulgato invenimus ī aut ē—neque huius textus omnibus in locis! Quod semel in Vulgato, et ubique in Septuaginta ū invenimus, facillime coniecturari potest docti antiqui Linguae Hebraicae vacilavisse inter "שישק" Šīšaq et "שושק*" *Šūšaq—litteris iod (י) et vau (ו) simillimis visu.

His omnibus cognitis, maxime verisimile videtur nomen Ššnq appellatum esse fere ut Šōšǝnq (/ˈʃoːʃn̩q’/).