Sententiola praeconialis
Jump to navigation
Jump to search
Sententiola praeconialis,[1] sive verbo assumpticio slogan, est sententiola memorabilis et apta, quae variis repetatur locis et occasionibus, sicut
- in sermone politico (veni, vidi, vici; si vis pacem, para bellum; e pluribus unum; timeo Danaos et dona ferentes; semper fidelis),
- in praeconio mercatorio (mmm ... Marabou; connecting people),
- in arte vivendi (ars longa, vita brevis; carpe diem; omnia praeclara rara; quod licet Iovi, non licet bovi; sapere aude),
- in oratione religiosa (annuit coeptis; sola gratia, sola scriptura, sola fide),
- in disputatione philosophica (cogito, ergo sum; de omnibus dubitandum est).
Notae[recensere | fontem recensere]
- ↑ Ebbe Vilborg, Norstedts svensk-latinska ordbok, editio secunda, 2009, s.v. slogan.
Nexus interni
Bibliographia[recensere | fontem recensere]
- Albinet, Jean-Paul (ed. 2000) Slogans. Besançon: Éd. Zéro / L'infini.
- Compatangelo, Rossella (1980) Che cos'è uno slogan? Torino: Paravia.
- Greven, H.A. (1982) La langue des slogans en anglais contemporain. Paris: PUF.
- Grunig, Blanche-Noëlle (1990) Les mots de la publicité: l'architecture du slogan. Presses du CNRS.
- Lespinat, Pascale (1987) L'évolution du slogan publicitaire de 1945 à nos jours. Université d'Aix-en-Provence. / Marseille.
- Medici, Mario (1986) La parola pubblicitaria: due secoli di storia fra slogan, ritmi e wellerismi. Pomezia: Sarin.
- Navarro Domínguez, Fernando (2005) La rhétorique du slogan: cliché, idéologie et communication. Bulletin Hispanique 107: 265-282.
- Nyami Morabit, Samira (1998) Étude sémantique du slogan publicitaire. Paris: Université de Saint-Denis.
- Reboul, O. (1975) Le slogan. Paris: PUF
- Vincenza, Costantino (2000) A pleins slogans. Jeux et enjeux du langage de la publicité. Paris: Didier-Érudition.
- Wellhoff, Thierry (1991) 15 ans de signatures publicitaires: quand le slogan devient devise! Paris: Dunod.