Rhea (satelles)
Jump to navigation
Jump to search
Res apud Vicidata repertae:
Primarius: Saturnus
Repertus
Primus repertor: Ioannes Dominicus Cassinusdie 23 Decembris 1672, 1672
Res orbitales
Axis semimaior: 527 070 chiliometrum
Excentricitas orbitalis: 0.001
Excentricitas orbitalis: 0.001
Res physicae
Albedo: 0.65
Magnitudo apparens: 10
Magnitudo apparens: 10
Rhea magnitudine secundum locum inter Saturni satellites et nona a maximo in systemate solare tenet. Facies Rheae vetus multisque crateribus strata est. Vestigia navitatis geologicae vix inveniuntur. Tamen desunt crateres maiores e veterrimis temporibus, ut facies cryovulcanismo levigata esse videatur. Fortasse navicula spatialis Cassini nominata, quae hanc satellitem mense Novembri 2005 visitabit, aliam rem memoratu dignam inveniat. Inventa est anno 1672 a I. Cassino.
De nomine[recensere | fontem recensere]
Rhea in mythologia antiqua filia Urani et Gaeae fuit, inde soror et uxor Saturni. Liberorum Rheae clarissimi sunt Iuppiter, Neptunus Plutoque.
Bibliographia[recensere | fontem recensere]
- Marc Neveu, Alyssa R. Rhoden, "Evolution of Saturn’s mid-sized moons" in Nature Astronomy (1 Aprilis 2019)
Nexus externi[recensere | fontem recensere]
![]() |
Vicimedia Communia plura habent quae ad Rheam spectant. |
![]() |
Data astronomica: "7031584" apud Getty Thesaurus. |
- De Rhea apud Nasa