Regnum Sardiniae
Vide etiam paginam discretivam: Sardinia (discretiva)
.svg)
.svg)
Regnum Sardiniae (Sarde Rennu de Sardigna ; Italiane Regno di Sardegna) fuit antiqua civitas in parte ad occidentem spectante Italiae septemtrionalis.
Historia[recensere | fontem recensere]
Anno 1815 post Consilium Vindobonum ad Regnum pertinebant: Sabaudia; Pedemontium , Liguria, Nicaea et Sardinia. Anno 1860 Regnum Sardiniae Nicaea et Sabaudiam cum regionis Italiae Aemilia et Romania et Tuscia permutavit.
Die 4 Martii 1848 rex Carolus Albertus regno primam Magnam Chartam (qui Italiane Statuto Albertino appellatur) dedit.
Regnum Sardiniae finem habuit anno 1861, cum rex Sardiniae Victorius Emanuel II rex Italiae fit.
Reges Sardiniae e domo regnatrice Sabaudiae[recensere | fontem recensere]
- Victorius Amadeus II (1720–1730)
- Carolus Emanuel III (1730–1773)
- Victorius Amadeus III (1773–1796)
- Carolus Emanuel IV (1796–1802)
- Victorius Emanuel I (1802–1821)
- Carolus Felix I (1821–1831)
- Carolus Albertus I (1831–1849)
- Victorius Emanuel II (1849–1861) a hoc anno rex Italiae usque ad mortem anno 1878
Nexus externus[recensere | fontem recensere]
 |