Petrus de Ribadeneira
,_RP-P-OB-6845.jpg)
Petrus vulgo Pedro Ribadeneira (natus die 1 Novembris 1527 Toleti, mortuus die 22 Septembris 1611 Matriti) iesuita et historicus Hispanicus fuit.
Vita[recensere | fontem recensere]
Annos tredecim natus cardinalis Alexandri Farnese cubicularius factus Romam iter fecit. Paulo post (anno 1540 Romae) iesuitarum ordinem intravit Ignatio de Loyola ipso suadente. Lutetiae, Lovanii et Paduae studia fecit. Ex anno 1549 artem rhetoricam Panormi docuit et triennio post primus ad Pontificium Collegium Germanicum praepositus nominatus est Romae ubi anno 1553 et sacerdotis ordinationem accepit.
Exinde Ribadeneira, ut Societas Iesu porro floreret, operam dabat. Tuscus provincialis fuit[1], commissarius in Sicilia et consiliarius supremi iesuitarum moderatoris in rebus ad Hispaniam et Lusitaniam pertinentibus. Anno 1560 Matriti Collegium Imperiale Sanctorum Petri et Pauli condidit.
In patriam anno 1574 reversus se litteris involvit ad traditionem iesuiticam posterioribus servandam. Itaque Ignatius de Loyola, Didacus Laínez et Franciscus Borgia biographias scriptas viro isti strenuo debent. Opera Augustini et Alberti Magni in Hispanicum vertit. Insuper historiam Anglicam saeculi XVI descripsit. Auctores et opera ordinis Catalogus Scriptorum religionis Societatis Jesu congerit, quod opus post Petri mortem Philippus Alegambe continuavit.
Bibliographia[recensere | fontem recensere]
- Van Ortroy, F. (1912), "Pedro de Ribadeneira". Apud: The Catholic Encyclopedia, Neoeboraci, Robert Appleton Company (hic in interreti)
Nexus externi[recensere | fontem recensere]
- Opera ab hoc homine vel de eo scripta apud Bibliothecam Nationalem Germanicam (Theodisce)
- nexus apud DDB