Pamphilus de amore
Pamphilus de amore est comoedia Latina saeculo XII ab auctore incerto in Francogallia vel in Hispania composita distichis elegiacis (sicut et Vitalis Blesensis et Guilelmi Blesensis comoediae; 780 versus habet). Ovidii genus dicendi et materiam imitatur (praecipue Amores I 8).
Saepe a discipulis Latinis legebatur, et Eberhardus Alemannus in Laborinto dicit:
- Vulnus amoris habet in pectore Pamphilus illud
- Pandit in antidotum subvenientis anus.
Versio Nordica antiqua (Pamphilus ok Galathea) saeculo XIII facta est et Francogallica (Pamphile et Galatée) ab Ioanne Brasdefer (circa annos 1300/1315). Pamphlet vocabulum linguarum vulgarium a Pamphilo originem ducit, nam saepe libelli parvi cum comoedia illa inveniebantur.
Fabula
[recensere | fontem recensere]Pamphilus iuvenis Galateam virginem amat et non ei taedio est, sed anum lenam conducit, ut Galateam insidiis caperet, et indefensam violat.
Editiones
[recensere | fontem recensere]- Alphonse Baudouin, ed., Pamphile, ou l'Art d'étre aimé, comédie latine du Xe siècle (Paris, 1874)
- Jacobus Ulrich, ed., Pamphilus, Codici Turicensi (Zurich, 1983)
- Gustave Cohen, La "Comédie" latine en France au 12e siècle, 2 vols (Paris, 1931)
- Adolfo Bonilla and San Martín, Una comedia latina del siglo XII: (el "Liber Panphili") / Boletín de la Real Academia de la * * Historia, 70: Cuaderno, V (Matriti: Imp. de Fortanet, 1917)