Museum municipale Salfeldense

Prisca Franciscanorum ecclesia, post Reformationem profanata et intaminata

Museum municipale Salfeldense (Theodisce: Stadtmuseum Saalfeld) invenitur in prisco coenobio Fratrum minorum Salfeldae Thuringorum, Circulus Saalfeld-Rudolstadt, in Germania. Numeretur procul dubio inter Thuringiae musea illustrissima.

Historia monasterii

Franciscanorum monachium conditum est circa annum 1250. Istius temporis conservabantur et ecclesia ipsa et sacristia et capreoli generis Gothici (1293-1314). Alae orientalis occidentalisque cum ambitibus annis inter 1480 et 1515 erectae sunt. Fastigia frontis orientalis anno 1521 ambulationibus pensilibus ficticiis ornata sunt. Post sic dictam Reformationem complexus omnis tam usui scholastico quam nummis cudendis serviebat. Circa annum 1725 dux Ioannes Ernestus (Saxonia-Saalfeld) ecclesiam refaciendam iussit. Tunc sub capreolis lacunaria inserta sunt in quibus imagines maximas depinxerunt. Initio saeculi XIX urbs Salfeldae in pristina ecclesia maltum tostari annuit. Hoc in contextu ambitus meridionalis originalis proh dolor evanuit. Nostris temporibus ecclesia aula festiva est et spectaculis variis locum dignissimum praebet.

Ambitus

Musei municipalis partes

Anno 1904 Museum urbanum fundatum est, quod in principio sartum tectumque servabatur in ambitu orientali modo. Ab anno 1999 ubique musealia sunt. Inter musea historiae cultus civilis Thuringiensis collectiones hae maximi vere momenti sunt. Anno 2008 vel palmam tulerant moderatores musei, cum sigillum valoris optimi a Societate museali Thuringiensi reciperent.

Bibliotheca

Fratibus minoribus bibliotheca propria erat. Post Reformationem, quam vocant, libri in possessionem scholae transierunt. Quae in conclavibus monasticis instituta erat. Saeculo XX ineunte museo reddita sunt opera antiquiora et ea quae ad historiam regionalem attinent. Inde fit bibliothecam hodiernam denuo usque ad fontes monasterii spectare. In pristina culina monastica libros pretiosissos spectaveris, inter quos et incunabula et libri catenis fixi.

Ars sacralis

Egregia sunt etiam artificia delubri, quae Medio Aevo posteriori attribuamus. Circa annum 1500 sculptores Salfeldenses in notissimis totius Thuringiae erant. Exemplum maxime magnificum est Sancta Anna in tribus figuris sculpta artificis clari Ioannis Gottwalt de Lohr, discipuli cuiusdam Tilmani Riemenschnieder. Salfeldae quoque multa altaria sculpta fiebant, quorum bellissima exempla in pristina capitulorum aula, velut magnum altare B.M.V. ecclesiae vici Oberpreilipp Rudolphopolitani.

Spectaculorum diaetae, olim ecclesia

Geologica

Momenti grandis insuper est collectio geologica. In regione Salfeldensi esse magnam varietatem saxorum lapidum mineralium fossilium constat. Id causa principalis erat fodinis condendis metallisque exercendis inde a Medio quod appellatur Aevo. Sub fornicibus hypogeii camuris haec omnia monstrantur. Vestigia hominis antiquissima in Salfeldensi regione investigari possunt iam milia 20 annorum ante Christum natum. In regione meridiana-orientali apud urbem coloni primo apparuerunt. Saeculo VII ante Christum natum Celtae advenerunt et in regionem circa urbem et in finitimam vallem fluminis Orla. Maiores in monte Gleitsch qui pertinet sic dicto Rubro monti arcem munitam fecerunt.

Ars popularis

Vitae agricolarum artissime connexa est sectio de arte populari. Itaque museo sunt copiae haud parvae textilium, supellectilum, rerum quotidanarum ex usu plebis. Efferantur imprimis habitus vestitusque antiqui. Vestitus in multis populis secundum classes sociales variari solebat. Propterea quod Thuringia politice semper maxime discissa erat, vestimentorum diversitas effloruit. Exhibitio artificum Salfeldensium (Theodisce: Galerie Saalfelder Künstler) artis contemporaneae localis inspiciendae facultatem dat.

Collectio artis naturalis Weiske

In superiore alae septentrionalis tabulato, ubi olim cellae monachorum erant, invenitur collectio de rebus artis naturalis quaepiam, quae dicitur ab Emil Weiske (Theodisce: Naturkundliche Sammlung 'Emil Weiske'). Insunt ei res indagatoris illustris Emil Weiske (1867-1950), orientes ab Australia, Nova Guinea, Insulis Vitiensibus, America meridionali. Collectio privata ista anno 1979 in manus museologorum commendata est.

Nummorum exhibitio

Nummi 2400 circiter saeculorum ab XII usque ad XX praesentantur. Quorum haud pauci in ipso oppido Salfeldae cussi sunt, cum - ut iam dictum est - dux fabricas nummorum faciendorum teneret. Ubi nunc nummi monstrantur olim bibliothecae pegmata fuerunt. Bibliotheca ipsa anno 1497 instituta erat.

Bibliographia

• Dieter Berg (ed.): Spuren franziskanischer Geschichte. Chronologischer Abriß der Geschichte der Sächsischen Franziskanerprovinzen von ihren Anfängen bis zur Gegenwart. Werl 1999
• Luise Grundmann: Saalfeld und das Thüringer Schiefergebirge. Agrippinae/Vimariae 2001

Nexus externi

Vicimedia Communia plura habent quae ad Museum municipale Salfeldense spectant.

Situs proprius