Methodus quadratorum minimorum

E Vicipaedia
Linea quae methodo quadratorum minimorum ita aestimata est ut summa quadratorum distantiarum perpendicularum quae sunt inter lineam et puncta minimalis sit.

Methodus quadratorum minimorum[1] est ratio statistica a Carolo Friderico Gauss anno 1809 proposita. Gauss scripsit:

In Theoria motus corporum coelestium ostendimus, quomodo valores incognitarum maxime probabiles eruendi sint, si lex probabilitatis errorum observationum cognita sit; et quum haec lex natura sua in omnibus fere casibus hypothetica maneat, theoriam illam ad legem maxime plausibilem applicavimus, ubi probabilitas erroris x quantitati exponentiali e−hhxx proportionalis supponitur, unde methodus a nobis dudum in calculis praesertim astronomicis, et nunc quidem a plerisque calculatoribus sub nomine methodi quadratorum minimorum usitata demanavit.[1]

Litterae[recensere | fontem recensere]

Nota[recensere | fontem recensere]

  1. 1.0 1.1 Caroli Friderici Gauss "Theoria combinationis observationum" in Carl Friedrich Gauss, Werke vol. IV (Gottingae: 1873), p. 18.

Nexus interni