Lingua Groenlandica
| Lingua Groenlandica | ||
|---|---|---|
| IPA: | [ kalaaɬisut ] | |
| Taxinomia: | ||
| Locutores: | 54 000 | |
| Sigla: | 1 kl, 2 kal, 3 kal | |
| Status publicus | ||
| Officialis | Groenlandia | |
| Privata | ||
| Litterae: | ||
| Scriptura: | Latina | |
| Procuratio: | — | |
.png) | ||
Lingua Kalaallisut (etiam appellata Groenlandica vel lingua Grönlandica, Viridis Terrae Escimaea vel Groenlandicum Inuktitut) est generis linguarum Escimaeo-Aleuticarum. Locuta in Viridi Terra, cum Canadensibus linguis instar Inuktitut affinissima est. More omnium sui familiae linguarum, ergativa est et multa ducta verba habet, sed pauca coniuncta.
Dialecti[recensere | fontem recensere]
Groenlandica lingua tres maximas dialectos habet: Nordica, Occidentalis et Orientalis; Orientalis dialectus, insignissima numero, appellatur Kalaallisut et circiter 50000 hominum loquuntur. Nordica dialectus, Inuktun, locuta circum urbem Qaanaaq (Thule), conexissima est cum Canadensi lingua Esquima. Contra Canadenses linguas, Kalaallisut scribitur non Inuktitut litteris sed Latinis. Peculiarem litteram, signum kra, solum Kalaallisut habuit donec scribendi emendatio eam substituit pro littera Q. Pro nova et emendata orthographia Samuelis Kleinschmidt, anno 1851 in lucem prolta, pugnabat etiam Carolus Aemilius Janssen, missionarius et magister. Quae usque annum 1973 vigebat.
Fontes Latinae[recensere | fontem recensere]
- 1750 Pauli Egede Dictionarium Grönlandico-Danico-Latinum, nexus
- 1760 Pauli Egede Grammatica Grönlandica Danico-Latina, nexus 1, 2
